LOFREDEN. -57
woord op te leidenmet hen voor het Opperwezen
iteder te knielen was zyne blydfchap en zyn roem
Met de gedachten des doods en der onfitérfelykheid
Was hy ten uiterften gemeenzaemzy waren hem als
vertrouwdetroostryke vrienden in de eenzaemheid
zyne dierbaerfte uitzichten ftrekten zich uit tot over
het graf. Zyne verbeelding door het woord der open
baring voor te lichten en te ontgloeyenom zich ge.
heel te kunnen verplaetfen in die zalige maetfchappy,
waer Christus aen het hoofd zyner verlosten, hen
van alle onvolmtiektheid zal gezuiverd hebben dit was
zyne begunftigdë bezigheid, en, gelylthymeenigmael
beleed, ook de nuttigfte voor zyn hart, zyne krach*
-tigfte opwekking tot een hemelsgezïndcn wandel.
Hy was tón Christenniet in die flacuweuitge-
ftrekte betekeniswaer door deze lieerlyke naem da-
ijgelyks ontheiligd wordtmaer een Christen door zyn
geloof aen de leer der Verzoening. Ily beleed dezel
ve niet Hechts als eene grondftelling van ons kerk ge-
nootfehap noch uit enkele overtuiging der waerheid
maer als noodzaltelyk voor de rust van zyn gemoed
als de grond zyner verzekering van Gods onfehatba-
re gunst, en als zyn vertrouwen voor de eeuwig
heid. Dit geloof was by hem helder en verzekerd
en hy kende geen veiliger toets van hetzelve, dan
een waer Christelyk gevoeleneene gezindheid
ecnigermate gelykvormig aen die van Jezus en zyne
Apostelen,
7eo