ïS LOFREDEN.
het hoofd van deze Provincie getrouw en onvermoeid
behartigd te hebben, wettigden hem de om Handighe
den en riep hem zyne geneigdheidom zich aen
den ondankbaren last der flaetszorgen te onttrekken,
en ampteloos voor zich zeiven te leven. Maer wat
zeg ik? Voor zich zeiven? Neen! hoe zeer hy over
tuigd was genoeg voor het Vaderland en zyn gewe
ten gedaen te hebbenhoe zeer elkdie hem kende
en zyne verdiensten vereerdeniet een treurig ftil-
zwygen zyne keuze moest aenzien en billykennooit
zou hy zich veroorloofd hebben voor zich zelf, dat
isvoor zyn vermaekvoor zyn gemak voor het
genot der genoegensdie zyn rang en vermogen hem
aenboden, om, zeg ik, daer voor alleen te leven.
Het welzyn van zynen evenmensch woog hem immer
op het hart. Maer verzekerddat hyontflagèn
van het juk des Staetbèftuurszoo veel tot de be-
fchaving en verlichting der mactfchappy kon toebren
gen als hy te voren voor derzelvcr veiligheid en wel-
vaert gedaen had, belloot hy moedig den luisteren
het verdriet zynes ampts beide vaerwel te zeggen, eu
voor wetenfchapkausten deugd eene nieuwe loop-
baen in te treden.
Ik noem dit eene nieuwe loophaenniet om dat de
zelve hem vreemd en onbekend was, maer om dat
zyne omftandigheden en roepiug hem altyd verhin
derd haddenzich geheel en alleen aen deze edele be
doeling over te geven. Het is vooral in deze betrek
king, Geleerde cu Kundige Mannen 1 dat zyne ïia-
S=-
