aö LOFREDE N.
by de verklaring van gedenkfchriftenin tael en ftyl
in zeden en denkwys zoo oneindig verfchillende van
de voortbrengfels onzer latere eeuwenalle deze hiri-
dernisfen overwon hy door eenen yverwelks groot
heid ilechts geëvenaerd wierd door deszelts belange
loosheid.
Wanneer zich eenig gewigtig (luk der bybel-
belkennis, als zyne navorfchmg waerdig, aen hem
voorftelde (en nimmer ontbrak het hem aen flof tot
zoodanig onderzoek) dan trachtte hy aenilonds in
den geest van het zelve door te dringen, en met zyn
onderwerp zich gemeenzaem te makenhy raedpleeg-
de zyne eigen opgezamelde kundigheden, hy raed-
pleegde de beste fchriftverklaerdersvergeleek dezel
ve onderling, dacht en overpeinsde, en rustte niet
tot dat alle zwarigheden voor hem vereffend waren
en de overtuiging der waerheid als een heldere flraei
zynen geest verlichtte. Eenen mandie niet fiechts
een fchat van belezenheid bezat, maer ook van al
wat hy las de kern voor zich behielden de ongefla-
dighcid van het geheugen door eene vlytige pen te
hulp kwamwiens omltandigheden en fmaelc hern in
fiaet fieldenom de beste fchryvers te kiezen en te
verzamelenzulk eenen man kon het aen geene hulp
middelen ontbrekenom dit gedeelte der geleerdheid
met goeden uitflag te bearbeiden, 't Is waer, één
noodzakelyk hulpmiddel, de kennis der oude talen,
waer in de gewyde bladeren befchreven zynen in
't byzonder der Hebreeuwfche fpraelcontbrak hem.
Doch meent gy dat ook dit beletfel onöverkomelyk
was
