ga LOFREDEN. Niets zou my gemakkclyker zyndan de verfehib lende wetenfchappen op .te tellen, waarin hy ziclil beurtelings oeffendezynen fmaek voor dezelveen zyne meerdere of mindere vorderingen in dezelve te vermelden. Maar ik wil zelfs den fchyn vermydcnl van opëenftapelingen zynen lof, die zonder deze konstgreep der redenkunde zich zeiven bevestigtop dezen zwakken grond niet bouwen, 't Geen ik te voren reeds zeide van zynen algemeenen fmaek et> beoeffening aller wysgeerige kundigheden, dat wee: een iegelyk uwer, dat geen ydele ophef is, niaer 'lel tael derwacrheid, die flechts aen verdienden. huiJe doet. Laat ik liever de fchets van uwen van de perre als geleerden voltooyen, door de grond-I trekken van zynen geest kortelyk op te zamelen. Het is niet alleen de alies omvattende kracht desl vernufts, noch ook het gloeyend vuur der verbeel ding, noch eindelyk de vaerdigheid des oordeels; liet is niet elk dezer zielskrachtenin hare hoogllc overfpannenheiddie den tnensch tot de beoeffening der wetenfchappen gefchikt ntaekt; dikwerf wordt dit einde, fchoon op eene min fchitterendeechtei op ecne nuttiger wyze en zekerder bereikt, door ecue •dinacie bevat, waar door de lengte en breedte der planeten juist be. paeld wordt. Men kan het werktuig, buiten het uurwerk, met de ïland bewegenvoor en aehterwaertsenz. enz. De Hoogwelgeb, Vrouw Douaricre als Erfgename thans bezitftcr van dit kostbacr ftuk, heeft het zelve aen het Middelburgfche departement van £eeuwsch Genootfchap ten ge.fchenke gegeven*

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1792 | | pagina 98