OVER DE ARM K A S SEN. 183
dan hunne handen en het loon van hunnen ar-
beid ontbreekt deze, of zijn zij ziek dan
zien zij zich hunnes ondanks gedwongen, wil
len zij niet geheel en al bezwijken en hun
ne kinderen van honger en uitputting zien fter-
ven om tot dit uiterlle te komen. Het is
hier mede gelijk met zoo vele andere dingen;
het zijn Hechts de eerste flappendie onze
eigenliefde iets kosten langzamerhand wordt
men 'er aan gewoon en eindelijk fchept men
'er vermaak in. En ziet daar juist het geen
allernoodzaaklijkst moet worden voorgekomen,
indien men de maatfchappij niet daaglijks meer
en meer wil zien bederven en ontaarten.
Wat zou het niet te zeggen zijn, wanneer
een gedeelte van onze vlijtige en werkzame
medeburgersbij gebrek van bezigheid met
hunne kinderen tot de harde noodzaaklijkheid
gebragt wierden om de toevlucht te nemen
tot middelen van beftaan die voor hun ver
nederend voor de Regeering hoonenden
zoo tastbaar fchadelijk waren voor het wel
zijn der maatfchappij in het algemeen tot
middelen van beftaanin één woorddie
zulk eenen verderfelijken invloed hebben op
de toekomende gedachten dewijl de mees
te dier tedere fpruitjes 'er zoo niet het fieraad,
althans de mmigfte leden van zouden moeten
we-