-( 23
MiddelburgGe zult het immers nooit ver
geten hoe veel ge uwenweleer grootenver
dienstelijken Burger ook in dit opzigt te danken
hehtlioe vele moeite en zorg hem ook deze
uwe haven heeft gekostGe vergeet het niet
dut hij zelf den voortgang van het werk heeft
ingewijd, toen zijne hand den eersten aardklomp
uitgroef.Ge wilt het niet vergeten, hoe hij,
in hetach laatste stuk x)dat uit zijne pen
vloeide uwe aandacht vestigde op den gansclien
omvang van deze gewigtige onderneming hoe
hij U opwekte tot dank voorliet daargesteideheil
aan God, aan den Koning, aan allen die er het
hunne toe hadden bijgedragen en om nu, elk
naar vermogen zich te bevlijtigenom het welda
dig oogmerk van onzen beminden Koning te Be
reiken en den voorspoed en welvaart van vorige
dagenonder Gods zegen te zien wederkeeren
Ja op deze roerende wijze nam hij als het ware
afscheid van zijne openbare Ambtsbetrekkingen,
van zijne medeburgers. Blelaas de gevolgen
van 't geen hij reeds aan napoleon gezegd
bad dat bijgedurende een groot gedeelte
y> zijnes levens, zijne rust en zijne gezondheid aan"
het heil zijner medeburgeren had opgeofferd
begonnen hem zwaar te drukken.
Dertig jaren onvermoeide rustelooze Staatszor
gen en opeenstapelingen van aiieriei onaangenaam
heden
(x) Bijlage D.
