(So
Hén wilden noodzaken om zich té laten be
snijden en de wet vin Mozes in dcrzelvér
geheelen omvang te onderhouden, werd, op
Voorstel van Paulus en Jacobus, door de
Apostelende Ouderlingen en de gansclïe
Christelijke gemeente, te Jeruzalem hij een
Vergaderdaldus heslistdat inen den Chris
tenen uit de Heidenen dien last, welke den
Joden door alle tijden heen zoo ondragelijk
Was geweest, niet moest opleggen maar huil
slechts aanschrijven om zich te onthouden
van het afgoden offer en de onreine zeden
Welke daarmede gewoonlijk gepaard gingen»
Men wilde evenwel met dit besluit niet té
•kénnen geven, dat men aan het Wetboek van
Mozes geen hét minste gezag ter onderwij-
ï'irtg der Christenen, eii alzoo ter regeling
Van hun gedrag, moest toeschrijven. Ilbt te
gendeel deed Jacobus gevoelen door deze ge
ruststellende aanmerking: dat Mozes pan oude
tyden af in elke Stad zijne predikers had
in de Sijnogen, alwaar hij op eiken rustdag
gelezen werd. Dit wordt ons door Lucas
verhaald in zijne Handelingen der Apostelen,
Hoofdst.XV, u en 193.1. Het voorval
gebeurde kort na Paulus eerste reize ter
Voortplanting van het Christendom. En van
ja*»:! het
