202
Christelijke maatschappijregtstreeks toepasse
lijk mogen gehouden worden. Dat Mozes deze
■wetten verklaarde voor een stuk van die wet der
zeden ofzedeleer welke, vóór zijnen tijd reeds van
kracht en Goddelijk regt geweest is, en altoos blij
ven zal, is eene juiste aanmerking vanMiCHAe-
liis (zz). Hij grondt zich daarop, dat de volkeren
die vóór de Israëliten in Palaestina woonden
dat isde Canadnitendie de bijzondere wet der
Israeliten zoo weinig aanging als ons, ja nog
weinig erterwijl zy in hunnen tijd nog niet was
gegevenbij gevolg van hen niet eens konde ge
lezen wordendoor dit alles zich en hun land
hadden verontreinigd dat God deze zonden aan
hen heeft gestraft en dat hun land hen daarom
heeft uitgespogen Hoe deze huwelijks
verboden daartoe dienenom de hoererij in de
familien te verhinderen, toont hij insgelijks
overtuigend, zoo mij voorkomt, aan (b).
Mozes wet op de echtscheiding (c)waarbij
den man veroorloofd wordt eene vrouw,
die hem niet langer gevaltecnen scheidbrief te
geven, is van eenen geheel anderen aard. Bij
dit
(zz) In zijne Varh. ovet de Huwelijks wetten Hoofdst. II
l4volgens de Nederduitsche vertaling.
(a) Levit. XV11Iu4, a8.
(h) In de laatst aangeh. Verb, Hoofdst. V, 46—5o.
Over deze wet is breeder gehandeld Deel I, Afd, li, H« IL
