42
Met verlangen zagen wij een voldoend antwoord op de,
door liet Genootschap bij deszelfs jongste Programma ge
dane vraagnaar de Godsdienstleer der aloude Zeelanders te
gemoete. Het heeft nogtans geen antwoord mogen ontvan
gen. Het onderwerp evenwel is belangrijk doch moeije-
1 ijk tevens, want liet ontbreekt niet aan bijzonderheden, die
daarbij in overweging moeten komen maar van welke weinig
met zekerheid te zeggen is. Ik wil er iets van aanvoeren.
In het oogvallende is het, dat de vereering. der Wa
tergoden hier den boventoon gaf, en op eene bestemde
wijze met andere vereeringswijzen verbonden was. Reeds
de wapens der Zeeuwsche eilanden wijzen daarheen de
Walchersche Walvischde Schouwsche Meermannen, de
Zuidbevelandsche Gans, de Wolfaartsdijksche Griffioen,
worstelende met de baren zijn toch wel niet zonder be
doelingen wijzen ais van zelve op de vereering der
Wanen terug. Onder deze stonden Niona en zijne ge
malin Skade boven aan. Dat de eerste op Walcheren
vereerd werd, is, door het standbeeld van Neptunus
en de aan hem gewijde ex voto's bij Domburg gevon
den buiten kijf. Ook het Hellegat, tusschen de Axeler
en Hulster Ambachten heet!# oudtijds Neptimi mare. De
naam der stroomgodin Skade, dochter van den Reus
Thiasse door Thor overwonnen heeft zigtbare over
eenkomst met dien der Scaldt of Schelde, welke in ver
schillende rigtingen Zeeland doorsnijdt 11a dat zij Antwer
pen voorbijgevloeid is, waar de overlevering zeidcdat
de Reus Druon Draus of Droes door Brabo (de Bra
veverwonnen, weleer zijn bedrijf oefende. Freier
en Freia, hunne kinderen (wier namen men in Vrij-ber
gen zou kunnen hervinden) huwden elkandereene ver-
bindtenisdie gelijk zij bij de Wanenvereerders voor ge
oorloofd werd gehouden ook nog eeuwen daarna in Zeeland
werd aangetroffen en vruchteloos door de Kerkvoogden werd
tegengegaan. Desgelijks begroeven Freier's volgelingen
hunne doodengelijk die van Odis dezelve verbrandden
cn de asch in urnen verzameldenen de vereerders van
B a l d e r (wiens naam aan Baldinskerke doet denken)
ze in eene bootof verbrandden of met steenen en aarde
bedekten. De oude graven bij Domburg, en de nog be
staan-
