124
kusten der Morinen Hunne naaste buren in
bet Oosten waren de Menapiers van Gerrriaanschen
bloede, die, vroeger aan den Rijn gezeten, zich
later acbtcr de Maas terugtrokken en over Limburg
en Zuidhraband verspreidden. I)c Toxandreneen
tak derzelve, vestigden zich in Noordbraband en
Antwerpen 2)doch de anderen rukten van uit
Zuidhraband verder westwaarts voort, en nainen
eerst Oostolaanderen en nog later een gedeelte van
het, ten gevolge van den verwoestenden krijg
tegen Rome, ontvolkte Morinenland, (t. w. West-
Vlaanderen tusschen de Lijs en de Lievein de
middeleeuwen pagus menipiscus of Menapiscus ge-
heeten) in bezit. Cassel Castellum Menapiorum)
werd hunne grensvesting, gelijk Brouck- of Bor-
borg het Castrum Morinorum uitmaakte. De eigen-
fragment uit het werk van Babdes.v.ves medegedeeld, waaruit wijde
volgende merkwaardige gezegden (om den wil van het gros der le
zers vertaald) overnemen: li ij de Persen bestond ecne wet, vol-
gens welke men niet slechts zijne dochters of zusters, maar ook
d de moeders zelve mogt huwen. En de Persen voltrokken der-
gelijke bloedschendende huwelijken niet alleen in dat gewest
en in dia luchtstreek; maar zoo velen er van hen uit Per-
d zie naar elders verhuisd zijn die Magusaners genoemd worden
(OiTivs? xclXcuvtcli h/lctyoucajoi) blijven zij aan dezelfde
misdrijven verkleefd en laten aan hunne nakomelingen dezelfde
p wetten en gewoonten als een erfgoed na. Zeer velen vuil dit
volk worden er nog in Mc die, EgyptePhrygic en Gallic
p (£li TclXclticl) gevondenDo rigtigheid der vertaling van het
laatste woord zal ik wel niet behoeven te bewijzen.
Yg. mijne Verli. in de N. W. van liet Gen., D. I., st. I., bl. 37.
2) Zie Mr. \V. C. Ackebsdijk, Nasporingen omtrent het land
schap Taxandria in de N. Werken der Muatsch. van Letterk.
te Leiden D. V., st. I., bl. 85.
