139
lerianus in het Oosten gevangen genomen. Galliescs
zijn zoon, een zwakkeling en eerzuchtige, aan
wien PosTuaius beleefdelijk de eer zijner zegepralen
afstond was niet gezien bij het leger en vooral
niet bij het leger in Gallie. Met eenen waardigen
landgenoot aan het hoofd achtte dit leger het bc-,
neden zich te gehoorzamen aan eenen verwijfden
Vorst, en aan eenen knaap. Het bragt den zoon van
Galiieisus Salonicus genaamddie aan de zorg van
Postujius was toevertrouwd, om het leven, en bood
het oppergezag over de Provinciën van Gallie, tot
welke ook de Rijnzoom en Brittannie gerekend wer
den, aan Postumus zeiven aan. Deze aanvaardde bet;
handhaafde tien jaren langzijne waardigheid, en voer
de onze bijna verwoeste streken op tot eenen vroeger
niet gekenden trap van bloei en bedrijvigheid. Hij
herstelde de verwoeste, cn versterkte de te zwakke
legerplaatsen en steden; en liet, daar hij zijnen
zetel, op het meest bedreigde punt der grenzen te
Keulen, vestigde, zich vooral gelegen liggen aan
de veiligheid der Rijnvaart. Van deze hing de
voor het leger onmisbare toevoer uit Brittannie af,
en met dit land, als mede behoorende tot zijn ge
bied moest dus de meest drukke gemeenschap op
de gemakkelijkste en zekerste wijze onderhouden
worden. Postumus zorgde hiervoor en ontving al
lerlei loffelijke bijnamen, zoo als van Restitulor Gal-
liae of Galliarum Pacator Orbis Restitutor Orbis,
Hercules Deusoniensis of Magusanus enz. Eindelijk
evenwel werd ook hij benevens zijnen zoon vermoord
door een gedeelte van datzelfde leger, dat hem