201
tegen drie aan lietslrand. In't gebergte ging Skade
rond niet boog en pijlen en belaagde zij bel wilddoch
aan hel strand werd dit wapentuig ter zijde gelegd.
De mythe is niet moeijelijk te verklaren. De
dochter van den bergreus is het zinnebeeld ce-
ner krachtige rivier, die, na zich langen tijd lus-
schen heuvelen en door wouden te hebben voort
gespoed, zich eindelijk met de zee vereenigt. De
met helm en panlsier gedekte Skade gelijkt reeds
naar de Pallas der Piomeinendie in Briltannie
als bronverdedigster voorkomt. Als dochter van
den Hrimturs (Alpenreus), kan Skade beschouwd
worden als de Scald is Dea, de Godin der Schelde,
die destijds innig verwant was met den Hrin (den
grootvorst van Europa's stroomen), cn in F"laande-
ren en Zeeland als hoofdrivier van Belgieniet voor
bij gezien kon worden. De naam Burorina, afge
leid van burlor, borne, Iron, en rineryn
komt hiermede wél overeen. En bedriegen wij
ons niet groolelijks, dan is uit haar de Sle. Wal-
bürgis ontstaan, die in de eerste eeuwen na de
invoering van het Christendom zoo boog in eere
werd gehoudenen aan de boorden der Schelde
liet eerst schijnt geëerd te zijn geworden, in plaats
van dat hoogere wezen dat Ei.igius aanduidde als
Minerva, omdat baar naam naar deze sospitatrix
urlium of henenwees of schijnt te wijzen. Gra.ii-
maye van de oude Godenvereering in zijne vader
stad- Antwerpen sprekende, zegt trouwens, dat
Mars hun hoofdgod was geweest, maar dat men
dezen eene Pallas had toegevoegd, »cui\Valbur-
