98
draagt inwendige blijken van meerdere waarheid.
Intusschen vermoed ik, dat op den oorspronkelijken
steen regel 3nietm. satvrnnivs, maar m. satvrni
nivs gestaan heeft, of althans had behooren te
staanwant de naam is van satvrnvs afkomstig
welks uitgang vs, niet in nvs, maar wel in ivs,
invs en inivs veranderd worden kan. Indien de
steenhouwer niet vergeten heeft na de eerste n nog
eene l te beitelenis het nogtans te begrijpendat
de Keulsche afschrijver de l over het hoofd ge
zien heeft, welke letter, gelijk dikwijls bij Romein-
sche opschriften, in een' verlengden schenkel der
eerste n kan bestaan hebben. Wij zouden derhalve
den naam m arcus satvrni nivs evpulvs lezen.
Men kan tegen deze opvatting aanvoeren, dat Dr.
lersch berigt heeft, den codex t. a. pl. naauwkeurig
geraadpleegd te hebbenen dat er zich te Bonn
in het Museum een steen bevindt, waarop de naam
saturnnius even zoo gespeld voorkomt, met het
opschrift
honori et vavori saturn nius lüpulus
Doch niettegenstaande deze bedenking, meen ik dat
de naam foutief is, en zou het waarschijnlijk ach
ten, dat ook op het Bonn'sche opschrift de I achter
of in de eerste n aanwezig geweest wasof had
behooren te zijn. De tekst van dien steen lijdt,
zoo er, gelijk Dr. lersch meent, dezelfde persoon
op bedoeld wordt, aan het gebrek van den voor
naam warcus. Wanneer de Bonn'sche steen van
J) Lersch, t. a. pl. I. n. 13.
