47 alvorens de rijpe schoof wordt ingezameld draagt niet de moeder hare vrucht eenen gelijken tijd kring bij zich eer het kind ter wereld komt? Verder te gaan wagen wij evenwel ook hier niet maar voegen er nog alleen bij dat naar de beriglen al deze offers eerst in het gemeen aan alle Goden werden aangebodendaarna afzonderlijk aan ieder van hen. Wat aan hemd- of lichtgoden gebragt werdnoemde men Froblothetgeen den overigen geheiligd was heette men Alfblot. Men bespreng- de het heiligdom met het bloed der slagtoffere; vooral werd het bloed van paarden tot dat einde gebezigd en hiervoor opgevangen in schalen van sponzen voorzien Lauterbollerne genaamd. Voorts werden er maaltijden gehouden van het offer- vleeschwaarbij de beker of drinkhoorn lustig rondging. Men dronk ter eere van Odia Niord Freïa enz. terwijl de kloeksten inzonderheid nog bovendien den Bragebeggere of Minde ledigden ter gedachtenis van vorsten en helden. Uit dit een en ander is ten opzigte van Zeeland niets op te maken, want het biedt volstrektgeenepunten tot vergelijking: en dit alzoo zijnde meent desteller dezer regelen dan ookhet boven dit Hoofdstuk gezet te bewezen te zijn, t. w. dat Seeland'* oude gedenk stukken enz. weinig of niets kunnen bijdragen tot de kennis van de Godsdienstleer der aloude Zeelan ders.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1845 | | pagina 67