60
en op het eiland Walcheren na, was geheel het voormalig Neder
land met onbeschrijflijke geestdrift onder het eeuwenheugend
stamhuis van Oranje teruggekeerd. Welk een winter moeten
dan achter de wallen van Coevorden die Nederlanders gesleten
hebben, die met een vaderlandsch hart in den boezem, met
Neerlandsch bloed in de aderen, in den triomf der verlossing-
niet mogten deelen, maar in het ijzeren juk der discipline ge
klemd, of liever door het militair eergevoel en hunnen eed
geketend, hunne eigen landgenooten en broeders moesten be
strijden! Zes maanden lang duurde dan ook deze opsluiting,
de pijnlijkste dagen zeker, die onze Aclcermans wel in zijn
geheelen levensloop zal gesleten hebben. Eerst op den 3 mei
verscheen een Eransch hoofdofficier met eene witte kokarde aan
den hoed en bragt de tijding over van Napoleons afstand, de
troonbeklimming van Lodewijk XVIII en den last om de ves
ting in handen van den souvereinen vorst der Vereenigde Ne
derlanden over te geven. Op den 7 daaraanvolgende trok het
garnizoen uit.
Het eerste werk van Aclcermans was nu zijne demissie aan
den Eranschen minister van oorlog te vragen, en tevens aan den
souvereinen vorst zijnen dienst aan te bieden met verzoek om
in zijnen rang ouder de kapiteinen van het corps der genie te
worden opgenomen. Hierop werd hij eerst provisioneel, en latei-
definitief benoemd tot 2en kapitein ingenieur. Na een kortston-
digen dienst aan den Helder werd hem eene zeer gewigtige zen
ding opgedragen. Zij betrof eene naauwlceurige opneming der
defensiemiddelen van Antwerpen, en welke partij daarvan ook
door successief aan te leggen nieuwe werken zou te trekken zijn.
Op welke wijze hij zich van die taak gekweten heeft, zal het best
blijken uit den brief van den luit. generaal, inspecteur-generaal
der fortificatiën Kraijenliofi', gedagteekend 30 december 1814,
waarvan de eerste helft aldus luidt
//Ik heb, mijnheer de kapiteinuwe zeer fraaije militaire memo
rie over Antwerpen in goede orde ontvangenofschoon het
daartoe relatief situatieplan, hetwelk niet heeft kunnen in ge-
