62
evangelist als medians is geweest en dat ook Christus niet
alleen gepredikt, maar ook zieken genezen heeft, evenzeer
als Calvin, Sadeel, Maunix uitstekende theologen en te
vens regtsgeleerden waren geweest, enz.
Hiermede was de briefwisseling ten einde. Lansbergen
erlangde geen nader antwoord; en welligt zou de zaak daarbij
gebleven zijn, zoo niet de verschijning van het hiervoren ge
noemde tractaat van Dr. Ultralaeus haar een meer polemisch
karakter had gegeven.
Reeds in de maand September verscheen een tegenschrift,
getiteldExamen traclatus medici de Moscho a Davide Ultra-
laeo in lucem editi, authore Cornei.io Herls, chirurgo Mid-
delburgensi. Middelburgi 1613. Het had geene andere strekking,
dan om de nietigheid van het betoog van Ultralaeüs in het
lieht te stellen, en werd besloten met eene scherpe satire
van L. N. P. F. Piiiliatros geschreven van den Helicon.
Zeer ter ongelegener ure nu werd de partij van üs. Lans
bergen opgevat door zijn zoon Jacob, practiserend genees
heer te Goes, die den 22 September, a'izoo kort vóór de bij
eenkomst van den coetusde briefwisseling van zijnen vader
met Dr. Frank in het licht gaf, en daardoor diens zaak en
die van zijnen broeder, waarover eerlang zou gevonnisd wor
den niet weinig benadeelde. Aan de briefwisseling was een
antwoord toegevoegd op het stuk van Herls en de titel als
volgt: Disputalio epistolaris Reverendi viri D. Pviilippi Lans-
bergii cum doctissimis mediciuae doctoribus Mittelburgensibus
eorumque nomine ornatissimo viro D. Carolo Franco medici-
nae ibidem doclore, de Moscho. Cum apologia D. Jacobi
Lansbergii medicinae doctorispro parente venerandoadver-
sus Cornelium Herrels, chyrurgum, medicormn Miltelburgensiim
placita, contra 1). doctoren Davidem Ultralaeüm tuentem.
Middelburgi 1613.
Bij wijze van inleiding gaat aan deze disputatio een groet
vooraf aan Herls, waarbij Jacob Lansbergen hem afvraagt,
waarom hij zich met (medische) zaken bemoeit, die hem (cln-
