hebbe my, en al wat ick hebbe versaeekt ende God overghegeven: daerom behoor ick op zijn beloften te rusten maer daer recht tegliem mijn "heit dat ick den armen behoorde te gin ven, dat beviel my tot de koopmanschap al te kleen ende leende daer toe noch ander lieden geit, om breeder en breeder aen te leggen, tot koopen ende geven uvt gereeten borgen de meeste sorrnneelide also voorts meer ende meer daer in toe te nemen. Ende int Jaer 64.. als Mees ter Gilms en Wilbokt die om de waerheyt gedoot worden: doen worde ick gewaerschontdat ick gevangen sonde worden. Doen was ick inde slommeringhe der consciëntie seer bevreest en vertsaeclit alsinen dencken mach, niet dat ick groote schuit haddedan na mijn onthoudt presenteerde my een broeder geit te leenen d'welrk ick oock aen nam, te weten acht princen dalers, dat was meestal de sellii11 die ick achter liet in Middelhoreh van waer ick tot Zie- ric-zee ginck woonendaer ick een half Jaer meer oft min inoclite woon en-. en als ick van Zierie-zee vertrecken moeste, trock iek na Hoorn in Hollandt woonen ende int Jaer 66. ick en wil my niet verschoonetiick hadde de winningh lief: daerom ick denckende, eer ick daer troek wat daer wel gelegen ware, om goede winninge aen te doen: want wat winninge is, die de Christenen nyt liefden der aerlschen dingen drijft vatide Godsalicheyt, tot de koopmansehappê, daer groote begeerlijckln yt, de wortel van alle qnaet in gelegen is: andere mogent bednyden ende versclioonen so sy willen. Int selve jaer verhief eenen dieren tijt, datter goet geit te winnen was aende rogge, doen beklaeghde en bekommerde iek mv dat ick mijn geit aen d'ander koopmanschap gheleyt had, denckende: had ick voor- sichtich gheweest, ick son snlcken slach gheslagen hebben so velt bolderden ghewonnen ende als ick daer so vele toe dede, oft mee: dan iek inoclite, soo was iek noch daer in een vande minste, et ghelijek men altijt gemeenlijck scherper op een ander siet, dan of hen selve: soo mereke ick dat de andere veel heftigher totter koop manschap ende winninghe waren, als ick, die nochtans een goet aen- sien by den volckë luidde, doen kreegh ick kennisse aen sommiglif broederen, arm van tijdlijck, liaer ghenerende stillekens alleen var. liaer simpel liantwerckdan my doehte, dat sy niet wijs waren it liaer saecken dat sy niet wat en leenden ende borghden ende sloia- merden, om de koopmanschap te hanteren tot liaer hantwerek: wan; onder het zcyl ist goedt roeyen,- dan desen schamelen broeder, er hadde gheen goet aensien by de koop-liedendan dit vermoede! mocht men op liaer lieden hebbensy moghen tot gebreck komen

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1866 | | pagina 292