283 sy ondersoecken de schrift al te vele, sy mogen in een contrarie leere vallen maer dat lieerstige kooplieden een goet aensien heb benmach deze oorsaecke wesendewijle dat sy koopen en verkoo- pen, leveren elide ontfaiigeii verlies winninge rekenen loopen jaghen, vernemen van Oost van West, alle niemve maren, gadingen, en tij dingen, vroech en late biivten en binnen, op dat sy goede win- ninghe doen, den armen gheven moghenso en vallen sy in geen secte, door het veel ondersoeekë der schriflëmaer die arme broe ders, vvanden der giericheyt, en hadden geen welbehagen aende oubehoorlijcke neersticheyten sprekent seer tegen, de sorge der bekommernisse der neeringe, ende sagent merckelijck ghenoegh aen voor aertsche ghesintlieyt. Ick en kan anders niet ghemercken ten ware lieve broeders, hebbende haren lust in de wet des Heeren ghe- lijek ick ende andere koop-lieden hebben, in silver oft gont te win nen en onder desen was ick (er) een die dese beroerte, ende tegenwoor dige onvrede uytter Schrifture voorseyde, daermen ten dien tijde niet af en wiste ende noch onghesien was, 'twelck my vreemt geeft, daer ick noch somtijls noch wel om dencke, en ick kreech conver satie ofte liefde tot desen man. Tot dien tijt was ick in allen Ge meenten daer ick gewoont luidde, voor een lief broeder, ende van soaimighe ervaren in der Schrift aemjhesienals ick self's anders niet en wiste na den ghemeenen loop maer doen ick by desen lieven Broeder begon te verwarmen en te verlieven, en verstandigher te wor den uytter heyliger Schrift ure en Propheten als dat den dacli Cliristi so na by voor de deure was, daer wy ons met godsalich leven we sen ende heylige wandelinglie behoorden te vercieren, ende met (lat heerlijcke Bruylofts kleet der gherechtigheyt hem te glieinoet. te gaen: ende als ick de schrift daer op ondersocht, so merckte ic hoe lan ger hoe kinerder, ende verstout dat het met ons, en alle die ueer- stighe koop-lieden, ende met alle ei ie op het aertsche ghesint waren, seer jamtnerlijck ghestelt was: emle dat wy van ons eerste liefde, ende kleedt Cliristi berooft waren, naeckt emle nochtans oubekent, onheschaemt, waren levendigli doot onderden naein des geloofs daer wy self ontrou en onverstandigh in waren ghelijcker nu soo vele zijn: doen was ick verslegen en ick vraeghde desen broeder wanneer yenmnt tot berou kennisse emle beteringh qnanre van deze bekommernisse, emle liefde der aertsche dinghen, beglieerende af te staen en te soecken dal recht hemels is, oft hy dat niet en behoorde te kennen te gheven, om hem vande Gemeente te laten straffen: deen verslont ick uyt zijn woorden, dat die dat verstunt ende hau-

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1866 | | pagina 293