284
delinghe straffen souden, dat die splve vande principaelste rvaren,
ende hoe soiulen sy krachteloos wescnde, haer eyghen verstant elide
handelinge koiuien straffen, daer sy een welbehagen in hebben,
ende vry hidden: doen verwonderde iek my, dat het soo quaet ende
verderffdijek toeginek binnen der Ghemeente togen den dagh ofte
toekoinste Christi daer ick ellemligh liaeckt ende onbeschaemt voor
God my begeerde tesehieken, tot beron ende beteringhealsoo voort-
gaende kreegh ick weder mijn eerste liefde van God den lleele,
ende begon vverigh te worden: so dat ick in steden ende op trierck-
ten, ende in velden openbaer geerne de lieden ghewaerschonl hebbe,
ende die viienden ghelijck de werelt. Al eer de Swingelschen in
't openbaer predicteli: doen wert ick (loot siick, dat. my de meester
overgaf, ende seyde tot mijn huysvrouwe, dat ick in het leven ino-
ghelijck niet langhe zijn en sonde, ick was oock wel gherust om te
sterven want ick voelde my selven inder consciëntie ghernster dan
te voren maer de Heere. liet my weder tot ghesontheydt komen:
doen begonden de Swingelschen int velt te prediken, doen tooch ick
int jaer 66. wenerom na Middelborch wootien en ick was noch siec-
kelijck, als ick daer qnam, doen wasset daer oock, ghelijck het over
al seer verandert onder den volcke, eïï als de Swinghelsche seer neer-
sticli haer leeringhe uyt spreyden, ende ons seer lasterden, soo vvy
de waerheyt hadden waerom dat vvy int openbaer niet en stelden
voor alle man, d'welck mv seer deerdedoen vergaderde de Ghemeente
om raet te slaenoft vvy oock int openbaer trecken souden, eiuie
als daer niet af en viel, so verdroot my noch hoe laugher hoe meer,
om dat wy de waerheydt hadden, en soo weynieh daer oin deden
om uyt te spraydenende den volcke tot boete te wijsenom het
rechtveerdigh oordeel Gods te ontvlieden en om dattet niemant en
wilden doen: so beroude ick in my selvë, dat ick het geern had
willen doen, ende uyt vreesen oft schaemte, en dorste ick sulcx niet
aengaenen had ick het willen aangaan te willen doen, so moch-
tent sommighe lieden vreemt ghedocht hebben, en mochtent voor
sulcken ongesien ende ongehoort een dinck vervaerder geweest heb
ben, dan voor sehickinghe, liefde, ende vergaderinghe der tijdelijcker
dinghen, diemen overvloedelijckdaghelijex siet ende vry doetdoen
qnam een vrouwe vander Goes, naer huys tot Middelborch, ende
seyde tot my: waert dat ghy ter Goes gitiekt versoecken oin schole
te houden, ghy soudet moghelijck wel verkrijghenom dattet nu
sulcken vryett tijt is, en mocht de lieden, tot de kennisse der waer
heyt brengen, dat docht my noch het beste te zijn, en het princi-