134
nier, doet. en médecinemédecin en chef de Vhopital militaire
de Bredaex-médecin des hopitaux de Middelbourg etc., Breda
1812. Beide deze schrijvers beschouwen de Walcherensche
koorts als eene eigendommelijke geheel op zich zelve staande
ziekte en zijnzoo als te verwachten wasniet ingenomen met
de landstreek als duurzame of tijdelijke verblijfplaats. Yooral
is dit het geval met den Engelschman die haar te huis of
alvast in het hospitaal te Ipswichwaar hij zijne ziek terug
gekeerde laudgenooten behandelde, bestudeerd heeft en die
wel wat ver is gegaan in zijn afkeurend oordeel en bijzonder
in zijne beschouwingen omtrent den beklagenswaardigen toe
stand waarin de Zeeuwen verkeeren ,/The existence," zegt
hij of the inhabitants of Walcheren may be regarded as
a constant disease. If we were to cast our eyes over
the habitable part of the globe we should scarcely be able
to fix them on a people whose customs and mode of living
are more likely to aggravate the accidents arising from a
cold and moist temperature than those of the natives of
Walcheren Niet ligt zal de Zeeuw zich met deze on
gepaste uitspraak vereenigen en liever dan met Davis voor
ziekelijk zal hij met Michon de la Eondée voor vet door
gaan. vLes habitants" zegt deze ;/(sont) remarquables par
leur corpulence et leur obésité 2)." Intusschen is het trac-
taat van Davis en zijne studie over de bij de Engelschen
zoo beruchte Walachrian disease uit een geneeskundig oog
punt niet zonder verdienste.
De topographie van Granier is de vrucht van eigene, op
de plaats zelve opgedane ervaring. Zijne studie getuigt van
een goeden tact van waarnemingmaar ook tevens van een
zelfvertrouwen dat hem nu en dan een ton de maitre doet
aannemendit belet echter niet dat het oorspronkelijke hier
1Introduction,, pag. Vil.
2) Considérations sur les fievres inlermittentes de la Zéla?ide. Stras
bourg 1806, page 7.
