116 De Elephas primigeniusdien men Mammouth noemt, (naar een Asiatisch woorddat gronddier moet beteekend hebben gronddier omdat de weinig ontwikkelde menschen dachten, dat het een dier wasdat diep in den grond leefde bewoonde zooals bekend is, in vroegere geologische tijdvakken het noor den van Europa en Asie, zelfs van Amerika, indien men er de mastodonten toe rekent; ik meen zelfs, dat men in Amerika behalve mastodonten ook overblijfsels van echte olifanten ge vonden heeft. Geen wonder dus, dat men overal in Europa zulke reuzenbeenderen heeft opgedolven vooral kwamen ze voor bij Canstatt en Stuttgard en in de beenderenholen van de Fran kische Schweitz. Ook in Noord- en Zuid-Nederland heeft de ondergrond, zelfs in den laatsten tijd 2) reeds menig olifants been aan den dag gebragt. Volgens Winkj.ehs Handboek der geologie waren in 186:3 reeds 40 gevallen bekend, waarbij men in Noord-Nederland eene kies of eenig been gevon den had; die gevallen zijn door onderscheidene schrijvers ver meld. Staring deelt ons in zijn voortreffelijk werk De bodem van Nederland1860, mede, dat er fossilia van den Mam mouth gevonden zijn in het Noordbrabantsche zand-diluvium in het grind-diluvium bij Arnhem en te Maarn en vooral in groote getale bij dijkbreuken aan de rivieren. Ook vermeldt die geleerdedat er nu en dan uit de Noordzee worden opge- vischt eene kies te Katwijk en bij Ameland een dijbeen te Zandvoort en te Delfzijleene onderkaak op Doggers- bank en hij voegt er bij dat de bodem van het kanaalvooral Meu zie over de vele verhalendie met de Mammouths beenderen in verhand staaub. v. Leoxhaiid, Geologie. 2) Ik bedoel den in November 1874 te Arnhem, ongeveer 350 m. boven waarts in den Rijn gevonden Mammouths slagtand. Re heer Cattie had de goedheid mij daaromtrent mede te deelen dat zij 29.75 k. zwaar en langs de buitenkromming 1.80 m, lang was, de omtrek was van onderen 42.5 e. m., de tand was hol over 0.55 c. m., de holte is eenigzins ovaal, de inwendige middellijnen be dragen van onderen 0.108 en 0.113 m. Het glazuur was alleen aan de punt aanwezighet tandbeen of ivoor verkeerde in verganeu toestand brokkelde ai en was met den nagel krasbaar.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1878 | | pagina 362