133
dandunkt mijis de gehoorzaamheid op hare grenzen geko
men, en het kind mag, met toestemming van zijn geweten, zich
tegen den wil der ouders aankanten.
Nooit, zegt V..., moet gij uwe kinderen dwingen tot het
aangaan van een huwelijk; en ik zeg: nooit moogt gij uwe
kinderen dwingen, om hen van hun gemaakte keuze te doen
veranderen, dan bij een wezenlijke noodzakelijkheid. Mijn brief
zou te lang wordenzoo ik alle mogelijke gevallen wilde aan
stippen waarin het noodzakelijk zou kunnen zijnom een hu
welijk te verhinderen. Een voor allen zal genoeg zijn een
jongeling, wiens gedrag van alle deugdelijke en verstandige
menschen gelaakt wordt, die op allerhande wijze zijne goederen
verkwist, door ruwe losbandigheid zijne gezondheid krenkt;
zulk een jongeling heeft een jong, een deugdzaam meisjen be
wogen om hem te beminnenen de liefde maakt haar doof voor
de welmeenende raadgevingen van haar vrienden. Haar ouders
zien de toekomende rampen des huwelijks te gemoet. Zij zien
het gevolg der verkwistingen van den jongeling in het helderste
licht, en zouden nu deze ouders niet alles aanwenden, om deze
verbintenis in te toornen dat is een der gevallenwaarin het
geoorloofd is, zijne kinderen in het stuk van huwelijk te dwingen.
Ik zou nog meer zeggen, mijn lieve, doch de tandpijn be
neemt mij allen lust. Den ganschen nacht heb ik niet geslapen
en mijn aangezicht is dikker dan het nog ooit geweest is. Ik
hoop, zoo er morgen gelegenheid is elkander te zien, dat
mijne wang beter zal zijn; anders zal ik een droevige vertooning
bij u maken. Maar wat zwarigheid? ik moet bij u zijn, en
gij zult mij om een dikte in mijn aangezicht niet verachten.
3.
Zondag4 Aug., 3 uren. Zoo evenFransje sprak ik
met uw vriendin K. B.; maar in Godsnaam, mijn schat, ga
zoo weinig als u mooglijk is met haar omhare beginselen zijn
verderfelijk. //Indien het de verachting niet was", zeï ze,
die men doorgaans van de meisjens heeftdie zich wat licht