139
werden! Maar ach! in 't midden mijner ernstigste bezighe
den komt de gedachte van mijne liefde mijne rust verstoren
Uitkomst zie ik niet. Niets dan donkerheid is rondom mij
Achhad ik nu ook vrijheidom mijne omstandigheden in de
handen der Godheid over te geven en op Hare gunste te hopen
Aanbiddelijke Voorzienigheid! Slechts van achteren zien de
stervelingen het onnaspeurlijke van Uwe wegen. Niets dan een
nacht van dikke donkerheid zagen zij geen enkele aanblik
van redding deed zich op toen klom de glans des lichts
schielijk op de duisterheid verdweenen de volken aanbaden
het almachtige en wijze van Uwe voorzienigheidDonker
heid o Godheeft zich ook over mijn pad verspreid een
dikke donkerheid, zoodat ik niet weet, werwaarts ik mijne
voeten zetten zal. Maak Gij mij bekendwat ik doen moet
welke mijne bestemming zijDruischen mijne neigingen tegen
Uwen wil aanbestraf Gij die oproerige begeertenen zij zullen
zwijgen. Maar zoudt Gijo bron der liefde! eene liefde wraken,
gebouwd op wederzijdsche geneigdheid des harten Eene liefde
geboren uit een zuiver beginsel; een beginsel, door Uwe god
delijke hand in onze zielen gelegd Neenalwijze Vader
Uw Voorzienigheid zelf deed dezen trek in haar en mijnen
boezem geboren wordenOAlmachtigebaan dan den weg
voor ons werp die bergen der verhindering in den afgrond
der zeebestel de middelen o Godom ons te vereenigen
vereenig ons, en Uw dienst zal het eenige doel onzer daden
zijn! Herstel, o Vader! herstel het voorwerp mijner liefde van
hare krankheid! Ach, dat zij gezond worde, en U, haren Schep
per grootheid geve Werk Gij in haar het beginsel Uwer
herscheppende genade. Zij wandelde op de wegen der uitwen
dige deugd voer haar op den weg der GodzaligheidAch
dat zij leve, eeuwig leve! O Vader, kan het zijn, vervul
mijne begeerte doch, Uw wille geschiede! Amen.
't Was reeds elf uren toen ik mij te ruste begaf. Een ze
kere ongerustheid hield mij nog een geruimeu tijd uit den slaap
Donkere en verwarde voorstellingen van het toekomende. Ar-
