169
eenige schotels aan te tasten. '/Hola!" riep ik, //moet ik hier
zijn?" Ja wel! zei de kastelein, hier is uw plaats, mijnheer.
Al het brood dat onder mijn bereik kwamverslond ik met
een soort van woede; in twee minuten had ik gedaan. Ik
betaalde en vertrok. Dusverre.
Geen staatkundig nieuws? Hoe spreekt men thans in Zeeland
over de zaken? Zoo gij mij iets schrijft, wees wat voorzichtig;
alles is hier niet even veilig. Mogelijk krijgen wij hier een
postmeester, die. Gisteren is er een zeker man in ons
vaderland op honderd en tien artikelen gehoord verder weet
ik niets.
Ik hoor thans niets van de kaperreederijenzijn die dood?
Ja, mocht ik de verraders van ons vaderland ook eens, een
voor eenbekeerenMen vroeg mij laatsthoe ik mijn
boeren bekeeren zou? Ik zei: indien er één onder de broederen
was, die, in weerwil van alle mijne vermaningen, op den weg
der verkeerdheid bleef voortwandelenzou ik hem bij mij onder
vier oogen op mijn kamer nemen de deur welgesloten hebbende
zou ik het venster openen; en dan ben ik gerust, dat ik hem
in tijd van een half kwartier, zoover brengen zou, dat hij, op
vleugelen van zijn geloof, het venster zou uitvliegen Gij be
grijpt, dat dit een wijze van bekeeren is, die aan alle men-
sclien niet gegeven isAls ik predikant benzal ik het ver
brengen
Yaarwelmijn vriend! groet allen, die u dierbaar zijn, van
mij hartelijken wees hartelijk gegroet van uwen
Bellami.
Zal ik schielijk een brief van u hebben
Gij zoudt somtijds denken dat ik van dezen brief een scheepje
had willen vouwendoch het is niet zooIk heb getracht
mijn vaderland met een nieuwe wijze van brieven sluiten te
verrassenmaar mijne pogingen zijn vruchteloos geweest.
Daar komt het weer Het dreigt mijZoolang ik nu
tegen u gesproken hebbleef ik tamelijk vrolijkmaar nu
komt die leelijke melankolie weêr. O, o! mijn vriend Kleyn
