281
gezondheid zorgen. Neen, ik kan niet; ik geef mij geheel aan
de grievendste droefheid overZou ik mijzelve in acht nemen
daar gij zoo ziek zijt? Mijn leven is mij alleen dierbaar om
uwentwil. Zonder u kan of wil ik niet levenhet is mij nu
reeds onverschillig. Omijn eenigemijn alleszulke schok
ken kan ik niet uitstaan. Groote God, als ik u moest verlie
zen Mijn bloed verstijft in mijne aderendat ik liever het
morgenlicht nooit meer aanschouwdedan dat te overleven
Het zou toch niet lang zijn neen mijn levendierbare schat
is aan het uwe verknocht. OGodvoorziet er inMijn
gezondheid, zoo gij lang zoo blijven moest, zou schielijk on
dermijnd wezen. Ik heb geen bewustheid van mij zelve; nergens
kan ik mij mede bemoejen. Ik zie of hoor niets dan u. Dan
zie ik u bleek en vervallen voor mijik zou zoo naar u toe
vliegen. O Hemel! dan word ik wanhopig. Nooit heb ik ge
voeld dat ik thans gevoele; o God, sterk mij Hoeveel gebeden
zend ik tot God voor u opAchdat ze verhoord worden
Ach, Bellamy! wordt ge wel opgepast? O, laat u toch niets
ontbreken! Hebt gij iets noodig, laat het mij maar weten!
Zal ik van daag van u hooren O ja, anders, wat zal er dan
van mij worden? Misschien zijt gij te zwak. Uw laatste brief
Hemel, wat schrift! Ach! Ach! Bei.lamy maar laat het dan
een ander doen. Ik moet van u hooren. Hebt gij nu nog
dat pakje niet? Hat is de reden, mijn schat, dat gij een
postdag geen brief van mij gehad hebt. Dinsdag wordt het
14 dagen, dat het van hier afgegaan is. Wie zou dat gedacht
hebben AcliBellamy dat de mate van mijne droefheid nog
volder meet, is, dat gij vraagt of ik u vergeet? O, u ver
geten de gansche wereldmij zelve zoude ik vergetenmaar
uOmijn eenigedan mag God mij vergetenMaar
wat een briefhoe zal dat u vervelenen wie weet of gij hem
eens lezen kuntZiel verscheurend denkbeeld Ach, mijn Bel
lamy wist gij recht hoe ik thans bengij zoudt in al uw
zwakheid, in al uw.smarte, thans medelijden met mij hebben.
Uw moeder weet het; zij is bedroefd, echter bedaard. Met
