22
Schuimend en bruisend vloog het water door het gat en bragt
de uitgestrekte watervlakte daar benoorden over wel 400 M. in be
roering. Steenen van 40 it 60 K. G. werden door den stroom
van het pakwerk gewenteld, indien zij niet tusscheD daartoe
opzettelijk geslagen staken geklemd lagen.
Door de felle stroomen is het werk herhaaldelijk beschadigd
en ofschoon ze slechts enkele tijen bestaan hebben, is niettemin
de Sloebodem in het vaarwater er beduidend door verdiept en
wel, ten noorden van den spoorweg, op zijn meest 2 M. en
gemiddeld 53 c. M. In het natte strand van den Zuid-Beve-
landschen oever neêrde bovendien eene uitgebreide kom 2 a
3 M. diep.
In de eerste helft; van Junij reeds werd aan de Zuid-Beve-
landsche zijde, op behoorlijken afstand van het gat, grond per
locomotief aangevoerd, uit een daartoe door bekading watervrij
gemaakt gedeelte schor, en in den luwen hoek aan de Wal-
chersche zijde gebaggerdeper klepschouw vervoerdegrond
aangeplempt. Toen men in Julij het vaarwater afsloot was dan
ook het aarden profil van den dam op het natte strand van
den Jacobpolder reeds bijna tot bermshoogfce opgehoogd en een
tot in het vaarwater komende hulpspoorbaan verkregen. Na de
sluiting van het Sloe is dit hulpspoor over de kruin van het
pakWerk tot aan den dijk van Walcheren verlengd. Er kon
toen den ganschen dag, over de geheele breedte van het voor
malig vaarwater, per locomotief aangebragte grond gelost worden
en ter zelfder plaatse per ponton aangevoerd, gebaggerd zand.
Wegens de zakking van de rijswerken moest de kleikade
herhaaldelijk opgehoogd worden. Bij den hoogen waterstand
van 20 Julij waakte hij slechts 50 c. M.het scheen een streep
op den waterspiegel. Het geringe profil keerde echter met goed
gevolg het verschil in waterstand van 60 c. M. op dat oogen-
blik bestaande.
De kleiachtige zandgrond uit het schor van den Jacobpolder
hield bovenwater onder een steil beloop stand, maar behoefde
onderwater, niettegenstaande de vermenging met plaatzand dat
23
daar gelost werd, een zeer flaauw talud om in rust te blijven.
In *de grondvulling ontstonden dan ook dikwijls vrij belangrijke
afschuivingen. Op den 8stea September schoof over 40 M. lengte
eene massa van 3000 Mfl. plotseling naar beneden; de water
lijn kwam daardoor 20 M. binnenwaarts ter plaatse van het
hulpspoor, dat onmiddelijk nazakte. Daar de grond, blijkens
gedane peilingendoor den vroeger gezonken onderzeeschen rijzen
voet weerhouden was, en dus binnen het profil van den dam
te liggen kwam, veroorzaakte deze afschuiving, evenals zoo
vele andere, geen grondverliesmaar alleen eenig oponthoud.
Telkens als de peilingen aanwezen dat de verkregen ophoo
ging overeenkwam met den bovenkant van een vooraf geplaatst
dekstuk werd, tot steun van de volgende zandlaag, binnen de
taludlijn weder een zinkstuk geplaatst. Op die wijze ontstond
een vast strand, waarop de boven laagwater per locomotief
aangevoerde grond rusten kon.
De zuidelijke voet is van de Walchersche naar de Zuid-
Bevelandsche zijde achtereenvolgens afgewerkt. Naarmate hij
gereed kwam, werd de zuidzijde van den dam verdedigd. Men
was dus aan de Walchersche zijde reeds aan de steenglooijing
bezig, toen aan de Zuid-Bevelandsche zijde de laatste stukken
van den onderzeeschen voet nog gezonken moesten worden. Dit
geschiedde den 22Bten October.
Intusschen was de steenglooijing aan de noordzijde gereed
gekomen, zoodat het werk reeds in October tegen noordweste
lijke stormen gewapend was.
Nopens de verdere grondvulling van den dam valt weinig
mede te deelen. De laatste trein grond werd den l8ten Decem
ber gelost. De kleibekleedingensteenglooijingenbezodingen,
bestratingen enz., kwamen achtereenvolgens gereed. Het ge
heele werk werd den 21 December 1871dat is ruim 7 maan
den voor den bepaalden tijd opgeleverd, opgenomen en goed
gekeurd.
Deze voorspoedige uitvoering en vervroegde oplevering was
voor Zeeland van groot gewigt.
