190
keering tweemaal terzelfder plaatse is bezweken. Ook de kol
ken langs den dijk ten zuiden van den Mariapolder zijn onge
twijfeld door het overstortende zeewater veroorzaakten hieruit
blijktdat ook van den kant van den Pluimpot nog overstrooming
is gevolgd.
Het is welligt hier de plaats op te merken op welke
wijze vroeger in het onderhoud van deze dijken is voorzien.
Niet altijd toch geschiedde dit op den tegenwoordigen voet,
door 't heffen van dijkgeschotendie onder het toezigt van
't bestuur voor het gemeenschappelijk onderhoud werden aan
gewend. De waterkeering was hier van 't begin af kaveldijk
dat iselk der gelanden had daarvan een gedeeltehetwelk
geëvenredigd was aan zijn grondbezitin onderhoud. Slechts
voor het instandhouden van nollendammen en hoofden en
voor den aanleg van oeverwerken werden dijkgeschoten gehe
ven. Eerst in 1660 is in die wijze van beheer verandering
gebragt; de dijk werd alstoen voor gemeenschappelijke reke
ning der grondeigenaren onderhouden en de daarvoor benoo-
digde gelden uit een' algemeenen omslag gevonden. Zeven
jaar later werd de dijk echter weder kaveldijk verklaarddoch
tien jaar daarna en dus in 1677 besloot men andermaal in
het onderhoud er van voor gemeenschappelijke rekening dei-
grondeigenaren te voorzien. Daarna schijnt in dien staat van
zaken geene verandering meer te zijn gebragtwant in 1689
de vraag nogmaals voorgelegd zijndeof de dijk voortaan
als kaveldijkdan wel als gemeenschappelijke zeewering voor
rekening des polders zou worden onderhoudenwerd tot het
laatste besloten x).
Na deze kleine uitwijding moeten wij de geschiedenis der
rampen die de polders hebben getroffen nog met de vermel
ding van ééne vervolgen. De voor geheel Zeeland dan zoo
geduchte vloed van 28 Januarij 1682 was ook inzonderheid
voor deze gronden hoogst noodlottigwant de beide dijkages
Archief der polders van Sint-Aunaland.
