360
Sint-Maartensdijk en Stavenisse, welke insgelijks door rain of
meer uitgebreide slijken en stroomen van elkander lagen geschei
den. Het eilandje Schakerloo bestond slechts uit den polder
van dien naam, Sint-Maartensdijk omvatte het tegenwoordige
Oudeland met het westelijk daaraan gepolderde stuk langs den
Hoogewegen Stavenisse bestond destijds uit een' enkelen pol
der die later bij het ontstaan van nieuwe aanwinsteneven
eens den naam van Oudeland verkreeg. Uit meer afzonder
lijke deelen heeft het tegenwoordige eiland nooit bestaanwant
toen later het Oud-Kempenshofstede als een poldereiland werd
bedijkt, was het ondertusschen zoo uitgedijde Schakerloo door
eeue sluiting der Striene overlang met het in omvang toegeno
men Scherpenisse vereenigd
Een zeer groot wateronder den naam van Heidenzee be
kend, bespoelde deze oude eilanden aan den noordkant, want
daar was de uitgebreide binnenzee nog weinig verzand. Ner
gens vindt men eenen zoo geduchten waterplasals hier be
stond, ook al worden eiders alle in de middeleeuwen aange
wonnen polders weggedacht. Hij was in bet noorden boven
Schouwen bezet met banken duinen en gorsenvan welke in
de 13e eeuw slechts een gering gedeelte onder den naam van
n het land van Diepenhorst1' werd bedijkt; aan den westkant lagen
zijne grenzen in de oudste, vooruitstekende kust van Duiveland;
aan den oostkant strekte hij zich uit tot aan het oude land
boven Steenbergen, en lager op lag zijn zoom langs de duinen van
Noord-Brabant Hij werd als de oostelijke grens van het oude
Zeeland aangemerkt, en de later in zijn noordelijk deel aan den
binnenvoet der duinen aangewonnen gronden waren door de
Bornissen van Holland gescheiden en stonden eeuwen achter
een als het Zeeland van tusschen de Bornisse en de Heidenzee
bekend 1). De polders van Stavenisse, Sint-Maartensdijk,
Sint-AnnalandOud-Vosmeer en Tholen aan dezen kantal
x) Zie hiervoor het charter van 12 Junij 1290 in het Oorkondenboek van
Holland en Zeeland fol. 321 en het Charterboek van F. van Mieris dl. I fol. 300.
