107 titeit van oxlioofclen in het tuchthuis waren verbruikt en dat het dus duidelijk bleek, dat er gelagen gezet waren. De binnenvader ontkende dit dan ook nietmaar hij beriep zich op zijn voorgangers die denzelfden weg hadden bewandeld. //Zelfs kunnen," zoo gaat het rapport voortlieeren com- missarissen niet ontveynsen de suspicie die zy hebben dat onder de benaininge van een lies wijn aldaar te drinken //meer omgaat als in een huis van tugt en verbetering des //levens geoorlooft is, dewijl zij reden hebben om te dugten dat aldaar versclieyde persoonen onder dat gewaand praetext voor de hokken der gevangenen met de gevangenen zooveel //wijn consumeeren als het hun goed dunkt, en vervolgens allerley dertele en geyle redenen voerenen wat dies meer //is. Zaken E. A. li. altemaal strijdende, niet alleen tegen de salutaire instruetiën op dat huys gemaakten door onder- scheydene resolutiën in vroegere en in latere tijden gecorro- ■/boreert, maar ook tegen het oogmerk van de oprigtinge van hetzelveook tegen alle goede ordreen verders tot groote Ergernisse van UE. A. zelfs." Niettegenstaande die rij van afdoende argumentende //ergernis der Eclel Aclitb. HH." daaronder begrepen, deinsde men er voor terug 0111 dat tappen van wijnm. a. w. dat zetten van gelagen, absoluut te verbieden, ofschoon de instructie zoodanig verbod regtsstreeks inhieldwant wij vermoeden zegt de commissiedat zulks bij UE. A. altoos met eenige //oogluiking, als bij gelegenheden van kermissenhoogtijden en wanneer aldaar eenige executie geschieddeis toegelaten te meerdewijl anderzints (dit argument is min of meer on- deugend) de quantiteit van de zeeven oxhoofden wijn zeker- lijk te veel was om die alleen voor en met de gevangenen te consumeren." Dat de gevangenen een glas wijn aan tafel dronken werd dus niet kwalijk genomenevenmin dat bij feestelijke ge legenheden (waaronder ook een executie behoorde) herberg ge houden werdmaar verder dan dit mogt het dan toch niet gaan.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1880 | | pagina 135