487
heette, en bijgenaamd werd Leunis Domis, vermoed ik, dat
hij dom is geweest en dat de tegenwoordige psychiatren hem
wel ontoerekenbaar zouden hebben verklaard; toen boette hij
natuurlijk zijn euveldaad met den vuurdood, met een kerkje
voor de borst. De ruïne staat er nog 1).
Dit dorpje is, evenals bijna alle Walchersche dorpen, klein
geblevenmen woonde liever in de stadwaarin men in oude
tijden ook boerderijen vond en het boerenbedrijf kon uitoefenen.
Het naburige kerkdorp St. Laurens moest eigenlijk Pop-
kensburg heetenomdat dit de naam was van de heerlijkheid
van het adelijk geslacht, doch de eerst in 1856 gestichte
kerk is aan St. Lauhentius gewijdomdat er geen heilige
Poppo bestaat en toen is de oudere naam verloren gegaan.
Indien dit de burcht van den reeds vermelden Poppe geweest
isdan was het voor de nagedachtenis van zoo gelukkig een
man wel ongelukkigdat in oude tijden noch in zijn
ambachtnoch in dat zijner kinderennoch op de plaats
waar hij een dam heeft gelegd of waar hij een kerk heeft
gebouwd, ooit een dorp is ontstaan Toen St. Laurens werd
gebouwd was Poppes glorie reeds lang voorbij. Schellag en
Brigdamme hebben het misschien tegengehouden. De lieeren
van Brigdamme waren lastig; Middelburg verbood hun een
steenen huis te bouwen.
Van Brigdamme ken ik als berg alleen het kerkhof; boven
zagen wij dat de Pruitberg vlak op de grens der heerlijkheid
lag. Van St. Laurens zijn drie bergjes bekend, terwijl daaren
boven een der bergen van Gapinge nabij de grens der heer
lijkheid ligt.
De wateren langs den Breeweg en Seisweg zakken naar
Middelburg, terwijl die van St, Laurens ook naar de Arne
gingen doch ook voor een deel naar Veere.
De meeste streken langs de straatwegen zijn bebouwd, doch
tusschen Buttinge en St, Laurens, waar bergjes liggen, is veel
1) de Wind, Bijzonderheden uit het strafregiblz, 55,