201
runesclirift de rune voorj naar de Eomeinsche g gevormd is 10).
Onze y heeft den vorm dier rune volkomen bewaardzoodat de
spelling Leyden, mits men y en niet ij schrijve, de oudste
rechten kan doen gelden. En zoo nu Ptolemaeus bij dat woord
aan het Gallische Lugdunum gedacht heeft, dan zullen wij het
althans hem die zoovele eigennamen heel wat erger mishandeld
heeftzoo het hier mishandelen mag heeten niet kwalijk nemen
dat hij den naam Leiden nu ook Aovyoufovvov geschreven heeft.
De verbastering van Lugdunumof eigenlijk het Gallische
Lwgudïmin Lyon is heel wat sterker. Yerg. ook ons Leijen.
Die eenmaal verworven eerenaam, waarvoor men Lugdunum,
naar liet schijntgehouden heeft heeft toen op Leiden zijn
glorie doen afstralen en zoowel haar vroegsten omvang doen
uitzetten als aan haar geleerdheid klank gegeventoen is er
ook een Batavorum bij gekomenuit vrees voor verwisseling en
tot verzekering van gelijke rechtenmaar deze Bataven waren
de Batavieren niet.
Ik voor mij blijf dus Lugdunum voor Leiden houden en
onderwerp mij hiermee aan het oordeel in de Nomina geogra-
phica t. a. p. uitgesproken over hen die dat nog geloovenop
mij heeft het //krachtige argument" tegen het gelijkstellen dier
namen volstrekt geen vat. Want wie zegt ons dat Lugdunum
voor twee of meer duizend jaar een stad is geweestwaar
van de overblijfselen van //muren, potscherven, gouden, zilveren
of koperen voorwerpenhadden moeten gevonden worden zoodat
nu dat alles te Leiden niet gevonden is, dit ook niet Lug
dunum kan geweest zijn? Lugdunum, immers Leiden, was in
den beginne zeker niet meer dan een klein dorpdenkelijk wel
10) Men stelt de uitvinding van het runeschrift in het laatst der 2e eeuw.
Maar mij dunkt dat het practisch belang van een eigen schrift te bezitten
de Germanen wel vroeger dan eerst nadat zij een paar eeuwen met de Ro
meinen in aanraking waren geweest tot het namaken van die hun schrift
zal gebracht hebben. En zoo zou dan Ptolemaeus dat woord ook wel in
runeschrift hebben kunnen lezen.
