441
Toen in het begin van 1742 de conrector Reitz rector werd,
schoof Gavel in diens plaats op en werd als praeceptor ver
vangen door Walradtts Prijmers uit Steinfurt, een neef van
Wesseling student in theologie en letteren.
WILHELM OTTO REITZ
(17 42—1 769),
houdt zijne inaugureele oratie de instauraudo Linguae Graecae
Studio den 25 September 1742. //Curatoren waren dien dag
more solito tegen tien uuren in 't Lat. school verzochtalwaar
voor hen de rector ontboden en gevraagd is of in gereedheit
waare. Deeze dat bevestigende zyn de curatoren naar hun
rang voorde rector en praeceptoren achter hen en voords de
geheele school uit het Gymnasium getreeden naar het Audito
rium (in de Koorkerk) alwaar de curatoren op stoelen op hun
gewoone plaats gezeeten zyndezonder bufet voor zichde
rector is opgetreedendie dicta oratione van elk der cur. by-
zonder is begroet, waarop yder voords naar zyn huis is heen
gegaan'" T).
Omtrent zijne rede zegt de rector zelf 2) dat //hy daarover
het oordeel aan de toenmalige toehoorderen wel wil en moet
latendoch ook durft zeggen dat hy zich zelve redelijk Avel
voldaan hebbe.'1 Iiij presenteert zich dus al dadelijk als een
man, die een zeer levendig bewustzijn heeft van eigen voor
treffelijkheid. Toen in September 1753 zijn zoon Ere de rik
Tfceodoor op nauwelijks 13-jarigen leeftijd naar de academie
gepromoveerd werd met de oratie de Gymnasio Medioburgensi
kon de ijdele- vader niet nalaten tot zijn zoon o. a. vermaningen
Acteboek blz. 16. Deze wijze van inauguratie is misschien nieuw.
De lust tot dergelijk vertoon herleefde toen weer. Van dien tijd af werden
ook de optochten bij de promotie weer gehouden gelijk vroeger, nadat zij
eenigen tijd (onder Abresch alleen?) achterwege waren gebleven. L.-H.-K.-
e?i Boekbeschouwer no. 12 blz. 102.
3) Ann. Schol. blz. 32.
