63 beeld aanleiding gegeven, dat die eilanden onvast zouden zijn en somtijds beven. Dit denkbeeld is weer dat van een kamer geleerde: Elders mogen er verschuifbare eilanden zijn of door aardbevingen schuddende grondenhier zijn ze nietde Zeeuw- sehe grond is vast en onbeweeglijk;, de wisselingen hebben alleen door dijkvallen en door oeverafschuiving plaatswanneer de kracht van het water een dijk doorboort of de dieper liggendeschuivende zandlaag aan den oever wordt uitgespoeld. Neen! evenals de meeste oude landen naar een ouden bezitter genoemd zijn, zoo ook de Bevelanden. Beve is niets dan BaeveBaef of Bavomaar wie die oude Baef geweest is weet geen mensch Het eenvoudigst is een verband te zoeken met de abdij van St. Bavo in Gent. Dit is althans zeker dat men in Walcheren evenals in Vlaanderen, en denkelijk ook bij de primitieve, minder bij de latere bevolking van het land van Goeshet najaar Baemisse noemde en daaruit volgt ookdat de dag van dien Heilige ook in Zeeland zoowel als in Vlaanderen en elders was geëerd; het was 10 October. Hoe het zijde naam is oud. Van de Bevelanden wil ik nog aanteekenendat hun naam reeds voorkomt onder die van landen of schorrendie in 685 uit de erfenis van Pepijn van Landen toekwamen aan zijne dochter Gertruda. In 780 deed zekere Biburgis, tot heil van hare ziel, afstand van dat kapitaal en in 804 werd het door Karel den Kale geschonken aan de abdij St. Bavo te Gent. In 976 bevestigde keizer Otto de abdij in dat bezit; men ziet dus, dat er oude betrekkingen bestonden tusschen de Beve landen en de abdij 1). De Heilige Bavo zelf overleed in 655. Op grond van Craniologische onderzoekingen mag men aan nemen, dat de oorspronkelijke bevolking van Walcheren, dus ook van de bergbouwers een langhoofdigScandinavisch ras was; dat dit zich over de oudste plaatsen verspreid heeft, en Zelandia Illustrata dl. II blz. 3.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1902 | | pagina 189