109 Ik wil ecliter de herinnering aan Eliwerve bewaren en heb het daarom aangeteekend als een gewezen berg. Wij gaan nog wat verder naar het oosten den in het mid den gelegen weg op naar twee andere dorpen. Sckore en Vlake. Beide, ofschoon afzonderlijke heerlijkheden worden, sedert langals in een adem genoemd. Zij liggen dan ook dicht bij elkander en de dorpen nog geen half uur vaneen. Zooals bij al wat oud is, blijven de namen ook duister. Men kan Schore als verbastering beschouwen van Schorre of het afleiden van een misschien eens gemaakten Schoordijken Vlake begrijpen als de vlakke zee. Welke ook de oorspronkelijke beteekenis zijde namen pleiten voor oudheid. Het waren twee eilanden, zij delings omgeven door de aanwassen der Iersedie ze afscheidde van het oostelijk liggende en veel grootere eiland Kruiningen. De Kruiningsche vliet houdt men voor een overblijfsel van de Ierse; de Tersche moeren, lerseke en Iersekedam zijn alle uit ouden tijd. De twee dorpen liggen aan het nieuwe kanaal en tellen te zamen als gemeente maar 800 inwoners. Schore lag aan den weg naar het oostenVlake nietvandaar dat het eerste iets groot er is geworden dan het andere; nu scheidt het kanaal ze vaneen. In de protestansclie kerk van Schore wordt nog dienst ge daan, terwijl die van Vlake reeds in 1802- is afgebroken. In den tuin van den heer Christiaan van Glerum zag ik de nog als bloempot goed bewaarde doopvont, die langen tijd in de Protestantscke kerk van Schore bewaard is gebleven nadat zij sedert 1600 niet meer in het ïtoomsch-Katholiek heiligdom was gebruiktde eigenaar nam ze over voor tien gulden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1902 | | pagina 235