Merkwaardig in openhartigheid en zelfverblinding zijn de regels Dit is, dit is de leus van ware patriotten, Zij die men nog zoo noemthoe heb.ben die gedaan Hun moed, roept Amstels boord, week vaandelen noch rotten. Zij stonden vorsten en men zou geen boeren staan! En wederom De Staat mag 't akkervolk steeds als zijn zoogmin eeren Maar 't is te bliud om naar 's Lands welvaart om te zien. En nog erger Die zorg blijft thans aan U, getabberde Oppervadreu Niet slechts de monden maar volmachten der gemeent Ten slotte wekt de brave Burgerhart de Bur'ger- v ad ren op om veel gebruik te maken van den goedkoo- pen hennip, en standgoed noch bloedbedelaar noch vorst te ontzien! Voor ditmaal was echter de willekeur der Regenten te Ylis- singen gefnuikt. En nu moest dat spreekt ook West- kappels Wet mores leeren. De Korte vroeg 't advies van professor Johannes Andriesse, en deze ried hem om met Wisse en andere vrienden mee te gaan om geweldpleging te voorko men Maar ondertusschen had reeds een vergadering drie land zaten t. w. H. de Kam van Serooskerke, J. Marinusse van Sint Laurens en nog een derde was 't Albert KooleP afgevaardigd en met de drie bovengenoemde Westkappelsche dijkwerkers Verstrate, Galand en Lous gingen ze, gevolgd door eenig volk, naar 't stadhuis, waar al had ook de bur gemeester zich verstoken 1) toch de Magistraat vergaderd was. Nu werd de eisch gesteld van onmiddellijke opheffing van het banvonnis. En ook hier bezweken de Heeren en gaven op voorwaarde, dat de deputatie zou waken tegen alle wanor- Notulen der Staten.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1903 | | pagina 75