Merkwaardig in openhartigheid en zelfverblinding zijn de
regels
Dit is, dit is de leus van ware patriotten,
Zij die men nog zoo noemthoe heb.ben die gedaan
Hun moed, roept Amstels boord, week vaandelen noch rotten.
Zij stonden vorsten en men zou geen boeren staan!
En wederom
De Staat mag 't akkervolk steeds als zijn zoogmin eeren
Maar 't is te bliud om naar 's Lands welvaart om te zien.
En nog erger
Die zorg blijft thans aan U, getabberde Oppervadreu
Niet slechts de monden maar volmachten der gemeent
Ten slotte wekt de brave Burgerhart de Bur'ger-
v ad ren op om veel gebruik te maken van den goedkoo-
pen hennip, en standgoed noch bloedbedelaar noch
vorst te ontzien!
Voor ditmaal was echter de willekeur der Regenten te Ylis-
singen gefnuikt. En nu moest dat spreekt ook West-
kappels Wet mores leeren. De Korte vroeg 't advies van
professor Johannes Andriesse, en deze ried hem om met Wisse
en andere vrienden mee te gaan om geweldpleging te voorko
men Maar ondertusschen had reeds een vergadering drie land
zaten t. w. H. de Kam van Serooskerke, J. Marinusse van
Sint Laurens en nog een derde was 't Albert KooleP
afgevaardigd en met de drie bovengenoemde Westkappelsche
dijkwerkers Verstrate, Galand en Lous gingen ze, gevolgd
door eenig volk, naar 't stadhuis, waar al had ook de bur
gemeester zich verstoken 1) toch de Magistraat vergaderd
was. Nu werd de eisch gesteld van onmiddellijke opheffing van
het banvonnis. En ook hier bezweken de Heeren en gaven
op voorwaarde, dat de deputatie zou waken tegen alle wanor-
Notulen der Staten.