alle gevangenen onder handtastinge losgelaten. Wat was onze de Korte blijvooral daarmee dat bij zijne vrouw, die hij al dien tijd nooit had mogen zien, weer omhelzen mocht. Op den 19 April ging de juichtoon door Middelburg //de gevangenen komen af11 't Was een oploop van belang. Roerend eenvoudig verhaalt de Korte: //de menschen kwamen naar ons toeloopen, de een greep mij bij de hand, de ander omhelsde ons, zoodat mijn aangezicht nat werd van de tranen, die ze schreiden. Weer anderen riepen luidGod zij gedanktGod zij gedanktOzei de de een wat hebt gij mij veel gebed en tranen gekost. En een ander riep: Wat ziet ge er goed uit! Wat was ik ontroerd over al die belangstelling. Die wandeling van de gevangenis naar de Seispoort zal ik niet licht vergeten11 Te Vere woedde de wraak. Onze Oranjeboer moest een voetval doen, f 1500 boete betalen en levenslang in ballingschap gaan. Jacob Mosselman kwam met een voetval vrijKoets werd vrijgesproken maar Adriaan Koole moest, eer hij los kwam, drie dagen in den donkeren put. En de drie dijkwerkers zouden er van lusten. Verstrate en Cal and werden in 1t openbaar gegeeseld en Lous moest dit aanzien, te pronk staande met drie roeden om den hals en op zijn borst het schandbord met 't woordOproermaker. Voorts werden ook zij gebannen levenslang, 't Was Meidag '79. Een Verenaar publiceerde, zooals we reeds opmerkten, een brief aan een zijner vrienden te Leiden over cle executie te Veere verricht aan 3 boeren van Wesl-Ca/ppellen. Hij is verontwaardigd» Die Verstrate, in wiens sententie stond, dat hij- met drei gementen zijn overheid had gedwongen om een gebannen schelm dien hij //een kind van God1' durfde noemen terug te laten komen, die Verstrate stond daar - terwijl zijn metgezel de slagen ontving met zijn rok om 't naakte lijf op 't schavot als een martelaar en knikte nu dezen, dan genen zijner ken nissen toe, dien zijn oogen vonden in de dichte schare, die de

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1903 | | pagina 90