11-2
te leggen. Soms was 'tliem onmogelijk om op te treden. Dan
werd er //preekgelezeif1 nit Cohrie of uit Smytegelt door
ouderling Wijnand, en luisterde Budding als een versla-
gene toe. l)
In dien tweestrijd werd hem afscheiding meer en meer
begeerlijk, zelfs noodzakelijk. Binnen enkele maanden volgde
de beslissing. Budding koos openlijk de zijde van Scholtu
en de zijnen.
Eens preekte hij in geen zes weken. Maar ongedacht kwam hierin ver
andering. Op zekeren middag kreeg meester Pleyte bericht, dat hij om vier
uren zou luidenwant dat de dominee 's avonds zou preeken. Natuurlijk een
buitenkansje voor de lieve schooljeugd. Want een uur vroeger dan gewoonlijk
kregen de kinderen vrijmet de boodschap voor hunne oudersdat het 's avonds
vijl' uren kerk was. Dan zou de dominee preeken. „Ge zult het om vier uren
wel hooren", had de meester gezegd, „ook op Krommenhocke, wantik zal luiden
dat het gansche dorp beeft".
Bij meester Pleyte ging ook school Jan Wijnand een zoon vau onzen
welbekenden Bckerkschen onderling. Onze Jan haastte zich met die blijde tijding
naar Krommenhocke.
„Wat nujongenbeu je de school uitgejaagd"vroeg vaderverwonderd
over Jan's vroege tehuiskomst.
„Wel neenvader"was het autwoord„ik kom zeggendat van avond
om vijf uren de dominee preekt." „De dominee preeken? hoe kom je er bij,
jongen." „Ja vaderge zult het wel hooren om vier uren. De meester zal
luidendat het dorp er van beven zal en we het hier op Krommenhoeke kunnen
hooren." „Wel, wel, Jane" Wijnands vrouw heette Adriana van Sparrentak
zei vader tot zijne vrouw, „wat is die meester toch vijandig."
Jan's zeggen kwam uit; want toeu Wijnand tegen vier uur naar buiten ging
om te luisterenhoorde hij zoowaar het klokgelui.
Het was muziek in zijne ooren. De dominee zou dan toch waarlijk preeken.
Kort daarop zagen ze de menschen al gaan. Het stroomde volktoen de boer
van Krommenhoeke met vrouw en kroost op het dorp kwam. Het kerkje was
stampvol.
Bij die gelegenheid preekte de dominee uit Daniël, en wel over de bekende
geschiedenis van de jongelingen in den brandenden oven.
De dominee preekte zóó over de goden vau Babel en het gouden beelddat
onze Jan Wijnand nu, na zeventig jaren, de preek nog niet geheel en al
vergeten is.
En hiermede was het ijs gebroken. Voortaan preekte de dominee weêr ge
regeld. Mededecling van Jan Wijnand.
