15
zeer verminderden en wechscuerden ende want die goede
luden van Westcappelle begherden aldaer te liebbene een cleen
dijckxkijn". Reeds toen was men er van overtuigd, dat te
eeniger tijd de kerk verplaatst zou moeten worden En steeds
meer namen de duinen af. Het hielp niet dat de abtde
rentmeester van Bewesten-Scheld en de Middelburgsche magi
straat zich om strijd beijverden en uitsloofden om den dijk in
goeden staat te houden. In 1458 was men ten slotte ge
dwongen de kerk en sommige huizen af te breken.
Maar ook het zuidelijk deel van het eiland liep telkens
gevaar. Dag en nacht moest dikwijls gewerkt worden bij
Welsinge, bij Vlissingen en aan den Arnedijk. Op 27 Sep
tember 1477 //doe die dijcken braken ende ingingen11
vernielde de Cosmas- en Damianusvloed in eenige uren, wat
in tal van jaren met groote moeite en ontzaglijke kosten
aan zinksteen en widdau (rijshout) en aan duinpoting was
tot stand gebracht 1). En zelfs het consult met den man uit
Holland, //die conste den stroom keeren van den lande11, was
vruchteloos geweest. Het was ook in dezen tijd, dat Oud-
Arnemuiden door de talrijke grondbraken verloren ging. Het
rijke klooster werd afgebroken en overgebracht naar Vrouwen
polder, het overige deel een wijle later door het water ver
zwolgen. Ook in het begin van de 16du eeuw telkens weer
dezelfde postenterugkeerend met een eentonigheid nog grooter
dan die van Multatuli's bekend verhaal.
Over de bestuursorganisatie hooren wij echter zeer weinig.
De lasten schijnen zooveel mogelijk door elke watering afzon
derlijk gedragen te worden; een enkele maal werden ze over
geheel Walcheren omgeslagen, maar nog in 1479 werden de
heer van Vere en de abt van Middelburg uitgenoodigd om
een akte te teekeuen, dat voortaan iedere watering haar
//properen" last zou dragen. Dus nog groote decentralisatie van
bestuur. Eveneens werden afzonderlijke ordonnantiën voor elke
Boxhoiin II bl. 281.
