cxix slotte vergaan als eene zijner patiënten, die eene andere bril wildeniet eene die vergroottemaar waardoor zij helderder zou kunnen zien. //Och, lieve mejuffrouw, daaraan kan ik L) niet helpen", had de dokter gezegd, //want zulke brillen be staan niet". //De menschen apen liever pretjes na dan verdriet", is een van de vele gevleugelde woorden van De Man en ook voor den biograaf is het opwekkender op de licht- dan op de schaduwzijden van een menscheuleven te wijzen. Doch geen leven wordt nu eenmaal van tegenspoed of verdriet in welken vorm ook verschoond: dikwijls hangen geluk en ongeluk samen en wegen zij in zekere mate tegen elkander op, zooals bij De Man het geval was. Want, was het een groot voorrecht, ook door hemzelven gewaardeerddat zijn geest tot het einde toe zoo helder bleef, aan den anderen kantvoelde hij daardoor zijn toestand van langzamen lichamelijken achteruitgang des te meer. «Hoe gaat het dokter vroeg ik hem zoo menigmaal, en bijna onveranderlijk was het antwoord //Och zooals het niet anders kan, langzaam achteruit." Hij was gaandeweg zoover ge komen dat hij nagenoeg blind wasvolstrekt niet meer lezen en slechts op gevoel schrijven kon. Uit dien laatsten tijd be staat nog van zijne hand een bundel //Diversen", aanteeke- ningen over allerlei onderwerpen en ondervindingen uit zijn rijk en lang leven, altijd interessant, niet zelden belangrijk van inhoud. De regels loopen schots en scheef van boven naar benedenhier en daar sluiten zij in het geheel niet aan elkanderomdat de dokter de plaats niet meer kon terugvinden singen binnen en weldra verspreide zich de mare van de treffende predikatie door het geheele land (G. Vrolikïiert, Vlissingsc/te kerkhemelblz. 145)." J) Zoo zegt hij ook ergens in zijne aanteekeningen//Die geen Kroonstadt of Port Arthur bouwen kan, moet maar niet bouwen Wie denkt daarbij niet aan het ontwerp tot kust verdediging, in 1910 door de Regeering ingediend?

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1910 | | pagina 129