XLIV
geefs naar eene benoeming als geneesheer te Amersfoort.
duizenden daarheen gelokt. Ik haastte mij toen, om den
spoortrein van halfzes langs den linkeroever te bereikendacht
nog in tijds aan te komen, doch na een 1ji uurs met honderden
gewacht te hebbenvertrok het convooi en ik kreeg plaats in
die van 6 uren. Eenige minuten vroeger en ik zou welligt
reeds een lijk of zwaar gewond zijn. Tk stoomde voort met
een ijselijk groot convooi van welligt 1500 menschen en na
een minuut of 10 gestoomd te hebben, hielden wij boven op
een berg met een heerlijk uitzigt op het stadje Sèvres en de
parken van St. Cloud en Meudon op. Dit duurde lang
ieder werd ongerust en ik kroop met anderen door 't portier
uit vrees dat misschien een volgende trein ons door de ver
warring die er scheen te heerschenvan de hoogte zou afwerpen.
Men stuurde een stoomsleper vooruit, doch wij vernamen niet wat
de oorzaak van ons stilstaan was en toen alle hoop op verder
gaan ijdel was, nam ik de reis van Sèvres (1V3 uur) te voet
aan: de weg was schoon, vele rijtuigen snelden mij voorbij en
eerst toen ik Parijs naderde, werd ik opmerkzaam gemaakt,
dat den trein van 5 J/3 uur een ongeluk had getroffenen in
derdaad zag ik in de verte rook opstijgen en ik bemerkte,
dat men gekwetsten op rijtuigen zachtjes naar Parijs reedik
sidderde op de gedachte dat ik zulk een gevaar had geloopen
en het was akelig die slagtoffere der reis evenals van een slagt-
veld huiswaarts te zien brengen. Ik kwam ten half 9 tehuis
en later kwam ik slechts te weten dat er waarschijnlijk geene
vrienden van mij bij waren geweestofschoon velen op 't zelfde
uur langs den regteroever vertrokken waren. En nu is er
heden eene algemeene verslagenheid. Er is eene ketel ge
sprongen, andere stoomslepers zijn verbrijzeld en vele wagens
hebben vlam gevatwaardoor de ongelukkigen verbrand of ver
brijzeld zijn. Dokter Ricokd, die van nacht te 2 uur naar
Meudon is gereden en zelf reeds twee neven half verbrand en
met gebroken armen had tehuis gekregenzegt nooit in de