lv
kliniek van Prof. Andral te Parijs, ür. de Man volgde hem
//Nu volgt de ware Duitsche schotel, die vooral hier zoo
zeker verschijnt als bij ons de aardappelennamelijk de Mehl-
s p e i sdat is Macaroni, rijstgortgierst en bloem van der
gelijke granenin de meest verschillende vormengeweekt en
gebakkenmet schakeringen van kleuren en ingrediëntendat
heet dan Apfelkuchen, Auslauf, Taart, PuddiDg,
Omelette: het eigenaardige is dat het alles lekker smaakt:
geen wonder dat de Doctors ze als hunne goden aanzien. Tn
mijn hotel te Parijs was het alle dag een stukje rijst of appel-
koek alleen Zondagsomdat mijne kokkin eene Engelsche
was, Plumpudding luit zuinigheid zoo dik als een vijfje)
met een glaasje rum, dat er dan met eene blauwe vlam op
verbrandde; voorwaar in die meelspeiserij zijn de burgerlijke
restaurants te Parijs ver beneden Weenen. Nu staat het den
lekkerbek vrij om nog wat Emminger kaas of Zwieback
(stukjes lekkers) te nuttigen, tot hij zijn pijp in 't koffiehuis
gaat opsteken en een glas zwarte koffie drinken. In de stad
is het eten duurder dan in de voorsteden. Wijn drinkt men
met water, zelfs de drinkebroers, die zich hier echter meer
aan Brantwein of aan Bier te goed doen. Dit laatste is
zeer goed, vooral de duurdere soorten als het bittere K ei z er
en vooral Marzenbier: het zoogenaamd Beijersch is hier
niet veelik drink meest 2 Seidels of Vg Maass Liesinger
(een dorp bij de stad), dat kost in bierhuizen 12 centen (of
12 kr. Schein). Het Bockbier bij dhr. Neuling is sterk,
maar duurder, 's Avonds heb ik geen honger en volg zelden
de overige dischgenooten na, die een warm soupé nemen Ik
zie hier des avonds geene soupe gebruiken, zooals ik op vele
plaatsen heb ontmoet. Ik drink 's avonds wat Bier met een
Brodt voor 9 centen
//Een palmtak aan de post van de deur is hier een teeken dat het
een Gasthaus of Restaurant is, een soort van groen half
mandje, dat men er wijn tapt. Eene Epicuristische bladzijde
