lxxvii
voor wie zulk een bergje bestemd was. Toen de bevolking
toenam, maakten men binnen- en buitendijken en waren de
bergjes overbodig geworden.
'/Das Alte stürzt: es andert sich die Zeit und neues Leben
bliikt aus den Ruinen" is niet het mottomaar het slot
woord van eene studie over De begraafplaats Bloemendaal te
Domburg, welke in 1889 verscheen in het Nederlandsch Tijd
schrift voor geneeskunde. Bij eene opgraving van den bodem
van de thans verdwenen hofstede Bloemendaal stuitte men
op eene oude begraafplaats en natuurlijk rustte Df, Man* niet,
voordat hij de geraamten onderzocht en de schedels gemeten
had. Uit de afwijkenden schedelvorm maakte hij op, dat hier
vreemdelingen begraven warende geraamten wezen op mannen
het gezonde gebit en het ontbreken van kinderen op krachtige
jonge individuenhet ontbreken van de voor latere schedels
zoo kenmerkende pijpgroeve beweesdat de schedels dagteeken-
den van vódr de invoering van de tabak (2e helft der 16J eeuw),
het begraven van zoovele lijken voetstoots zonder kistenklee
deren of eenig teeken van eerbied deed denken aan schipbreu
ken, schermutselingen, veldslagen.
Dn Max zag op al deze grondenwaaraan men den lof
van scherpzinnigheid, vindingrijkheid en eene zekere mate van
waarschijnlijkheid niet onthouden zal,'in deze geraamten over
gebleven zwijgende getuigen van den beroemden slag bij West-
kapelle op 10 Juli 1253 tusschen Willem II van Holland
en Margauetha van Vlaanderen. l)
Niet alleen voor humor, ook voor zachtere gewaar
wordingen had De Man een ontvankelijk hart Zoo lezen wij
1. c. bl 452 //Aandoenlijk is het in de Clironycke van liol-
lantZeelant ende Frieslant, Divisie 18, bl. 99 te lezen,
hoe sterk de aandoening op het slagveld bij bovengenoemde
Dame (eene rijke, liefdadige vrouw uit Middelburg) was. Er
staat//Toen de slag geschied waskwam 's Konings moeder in
