167
was slechts een heel klein deeltje van al het droevigs dat zich in
dezen tijd dagelijks in het Gasthuis afspeelde.
Ben eenvoudige optelling leert ons dat in de maand Januari
1581 in het Gasthuis werden opgenomen 1 66 menschente weten
85 mannen59 vrouwen en 22 kinderen. En wij vrageu ons
daarbij af hoe het gesticht voor zoovelen binnen zoo korten tijd
plaats kon bieden.
Op deze vraag geeft het boek echter zelf antwoord.
Van die 166 mensclien stierven er:
nog denzelfden dag van inkomst 2
na 2 tot 7 dagen19
na 8 tot 14 dagen15
na 14 dagen tot één maand. 12, te zamen nog in Januari
48; terwijl in Februari van deze 166 nog 11 stierven.
In het geheel dus 59 (32 mannen, 19 vrouwen, 8 kinderen)
op de 166 of een sterfte van ruim 35 °/0.
Het groote aantal der zieken maakt het wel zeker dat hier een
besmettelijke ziekte in het spel wasterwijl het hooge sterftecijfer
en de korte ziekteduur 61 °/0 der overledenen stierf binnen
de eerste 14 dagen ons doen denken aan een pest-epidemie.
Vergelijken wij hiermee een post in de Gasthuisrekening van
1584 aangaande betaling voor „twaelff pecktonnen int pesthuys
ghelevert", dan hebben wy het recht aan te nemen dat er een
lievige pest-epidemie heerschte, waardoor beide gestichten over-
vuld waren met zieken Het branden van pik- of teertonnen
was toch een zeer geliefd middel tegen de pest; natuurlijk be
doeld om de lucht van besmettelijke dampen te zuiveren. Mis
schien waren de ratten er ook wel bang van.
De groote sterfte in het Gasthuis spreekt ook in de rekening
van dat jaar uit de zeer hooge opbrengst van den verkoop der
door de overledenen nagelaten goederen en eveneens uit de onge
woon groote hoeveelheden matten welke werden aangekocht: in
enkele weken tijds 15 dozijn.2)
1) De pest, de zwarte dood, de gave Gods, teisterde in het laatste der 16de
eeuw verschillende streken van Europa. Toch is het volstrekt niet onmogelijk dat
hetgeen toen pest heettethans typhus of cholera zou worden genoemd.
2) De lijkeu werden in een mat gewikkeld begraven.
