61
dat haar hnisprediker tot de leden der Muiiicipaliteit, behoort.
En 1 Juni wordt hij als statenlid beëedigd.
Zelfs Beets, die het beeld van zijn vereerden leermeester met
zooveel piëteit geteekend heeft spreekt meer vergoelijkend dan
verdedigend over deze periode in diens leven.
Toch was Van dek Palm allerminst een volksmenner, die
speculeerde op de hartstochten der menigte. De volkstribune was
hem een preekstoel en hij bewaarde ook in de revolutionnaire ver
gadering al de deftige rhetoriek zijner taal en de plechtstatigheid
van zijn priesterlijk gebaar. Vergeten we ook niet, dat hij stond
aan het hoofd van een groep erentfeste burgersdie hem gaarne
vooral in het begin, de eerste plaats lieten, waarop hij zich,
zoowel nu als in latere jaren, gaarne neerzette met de rustige
verzekerdheid, dat hem die van rechtswege toekwam.
In zijn toespraken hindert ons wel, vooral in zijn mond,
het herhaald smalen op de gehate aristocratie, maar treffen ons
toch in de eerste plaats zijn gematigdheid en zijn streven naar
verzoening
„Wij verklaren openlijk en plegtig" aldus klinkt het
in zijn Proclamatie „dat wij den Vrede beminnen en
Broederschap bij ons niet maar een bloote leus is neen
dat wij ze met woorden en daden, met al ons vermogen
zullen trachten te bevorderen onze bedoeling is niet te
verdeelen, maar te vereenigen niet eene nieuwe partij
schap te stoken, maar de overgebleven haat en partijzucht,
door het wegnemen van alle billijk misnoegen te dempen;
wij eerbiedigen de deugd, en houden de menschenliefde voor
de eerste aller maatschappelijke deugden; op het oogenblik
dat wij onse vrijheid wederkregen, hebben wij alle gevoelig
heid en verbittering afgelegd wij hebben bijkans het
geheugen der ons aangedaane beledigingen verloren, en ge
voelende hoe noodsaakelijk de eensgezindheid en gemeen
schappelijke medewerking voor het algemeen belang zijn,
hebben wij eenstemmig verklaard alle wederregtelijke wraak-
1) Leven en Karakter blz. 50 e. v.
