6
bewijst dus dat hij niet zijn tijd wilde meegaan en op de hoogte
van zijn tijd was 1).
Toen de Staten van geheel Zeeland weer bijeen konden komen,
zijn ook de vier hoofdambtenaren van het oude régime uitgenoodigd
om bij de wederinrichting van het bestuur voorlichting te geven,
maar terwijl de rentmeesters van Bewester en Beooster Schelde
weldra door nieuwe mannen vervangen zijn, heeft Roels zich
gratie weten te verwerven. Jf ei tel ij k was hij reeds spoedig als
pensionaris werkzaam; dat zijne officieele aanstelling en beëediging
nog maanden lang op zich lieten wachten, kwam doordat deze
verbonden werd aan de instelling van het college van Gecommit
teerde Raden. Ziehier de carrière van onzen man. Ik zou van
zijn persoonlijk karakter meer willen weten. Was hij door zijn
oom den Bisschop omhoog gebracht, hij had aan den Prins
geschreven, dat hij eene nieuwe waardigheid hoopte te krijgen
door diens „faveur, et non par mes mérites". Een aanbidder
van den machtigen van het oogenblik? Tot mijn spijt ben ik
onder anderen onervaren in de wetenschap, welke zich onledig
houdt met het opmaken van iemands karakter uit zijne hand-
teekening. Vragewelk karakter heeft iemand, die als hij zijn
naam wil zetten, de bewerking aanvangt met een aantal krullen
en ze eindigt met twee punten op de e'? Met het laatste bedoelt
hij wel, ziju Vlaamschen naam in tweeën te klieven, maar dat hij
daarin niet geslaagd is, maak ik op uit de omstandigheid dat
men hier ook in later tijd meer neiging gehad heeft om Fransche
namen op zijn Nederlandsch uit te spreken, bovendien hieruit,
dat ik vele Fransche brieven gezien heb, waarin zijn naam door
de schrijvers, die hem van hooren zeggen kenden, met ou gespeld
is. Ik zal hem dus Roels blijven noemen, hoewel ik toegeef
dat monsieur Roels ruim zoo gedistingeerd klinkt als Stoffel
Roels. Op het schutblad van een register, dat maanden lang
op mijn werktafel gelegen heeft, heeft Roels een aantal malen
Hoe hij zich op de hoogte wist te stellen, valt licht te raden. Als pensionaris
van Zeeland had hij in vroegere jaren kennis gemaakt met publieke personen in
de Zuidnederlandsche gewesten, die hij kou polsen. 11 October 1576 verdwaalde
hij zelfs uit de „koffiekamer" in de zittingzaal; zie Japikse, Resolution der Staten-
Generaal15761577, bldz. 676.
