8
splitsen van dat antwoord in te zien en liet mij dus het geheele
antwoord van buiten leeren, wat mij bij'matresse wel een pluimpje
deed behalen, maar waardoor mij, als vijfjarige knaap, dit ant
woord niet begrijpelijker werd.
Ik moet ongeveer zes of zeven jaar geweest zijn, toen ik
matresse Nelletje, van wie ik zeer veel hield, benevens hare
dochter en medehelpster Anna, verlaten moest.
Maar over die school nog een enkele bijzonderheid, welke mij
als eene lieflijke idylle steeds is bijgebleven. De meisjes leerden
op die school ook breien. Wanneer nu een dier kinderen het
eerste paar kousen gebreid had, was het groot feest. Het heette
de „kousenkroning". Er kwam een kroon voor den dag, waarin
dat eerste paar kousen gelegd werd. Het meisje koos zich een
„vrijertje", de kroon werd aan een stok in 't midden vastgemaakt,
waarvan beide einden door het meisje en jongetje respectievelijk
werden vastgehouden en zoo stapten zij dan samen als koningin
en koning van het feest, door matresse en Anna en de kinderen
der school paar aan paar gevolgd, geheel Aardenburg door, aan
elk huis de gekroonde kousen vertoonend, waarbij dan de inwoners
aan de kroon een strikje of kwikje toevoegden. Levendig her
inner ik mij zoodanige kousenkroning van mijn toen bijna vijfjarige
zuster Pietje en hoe wij in 1814 onder het genot van het prach
tigste zomerweer, na den omgang, op de Elderschans (Rustenburg)
vol levenslust feest vierden.
De Elderschans was eene vroegere sterkte, op een kwartier ten
Westen van Aardenburg. Wij duidden haar steeds in ons dialect
aan als „de Schanse", nimmer bij den naam van „Rustenburg",
welke haar bij den aanleg in 1800 door de eigenaren Elias
Vermerk, Jacobus Vermerk, Serv.aas de Jonge en Abraham
van den Broeoke gegeven was.
Toen ik nu de kleuterschool van matresse Nblletje verlaten
moest, was het de vraag of ik bij „meester Blonker" of bij
„meester Maquin" ter school zou gezonden worden, want men
had keuze tussehen die twee scholen. Meester Blokker, bij wien
mijn twee oudste broeders, Jacobus en Servaas geleerd hadden,
was ook voorlezer en voorzanger in de Hollandsche Gereformeerde
kerk. Vooral als voorzanger had hij een goeden naam, maar