9
inzonderheid was hij vermaard om zijne zoogenaamde krulletters,
welke dieren, meestal vogels, voorstelden. In zijne school hing
nog de plak.
„Mesjeu" Maquin was een Duitscher van geboorte uit Wezel.
Hij was voorlezer in de Fransche kerk, zoolang in die kerk werd
dienst gedaan. Den juisten tijd, waarop die kerk voor goed ge
sloten is, kan ik niet noemen. Dat dit echter niet het geval
geweest is vóór 1805, is zeker, want in Maart van dat jaar werd
mijne zuster Clara in die kerk nog gedoopt door Ds. Morel,
die als Fransch predikant te Sluis woonachtig, de beide Fransche
gemeenten Sluis en Aardenburg bediende. Niet lang evenwel
bleven die gemeenten meer bestaan. Dat althans na den dood
van Morel, 29 Nov. 1806, haar bestaan een einde nam, blijkt
daaruit, dat onmiddellijk na den brand der prachtige Hervormde
kerk te Sluis, wat ik mij, in den zomer van 1811, goed herinner,
de godsdienstoefeningen van deze naar de toen ledig staande
Fransche kerk, in de Kapellestraat, werden overgebracht. Tijdens
den Belgischen opstand diende ze tot kazerne.
Waarom bij mijn verlaten der kleuterschool aan „Mesjeu"
Maquin boven „meester" Blonker de voorkeur gegeven werd,
daarvan herinner ik mij niet ooit de reden te hebben gehoord.
Wel was er bij Maquin geen plak en als „Mesjeu" genoemd,
zou men tot het onderwijzen der Fransche taal besluiten, maar
noch het een, nóch het ander zal die voorkeur hebben bepaald.
Immers, was er bij „mesjeu" geen plak, zooals bij „meester",
bij den eerste heerschte de stok, waarmede de rug van menig
leerling werd in kennis gesteld, terwijl de stok niet zelden door
krachtige vuistslagen werd vervangen. Daarbij behoorde ik niet
tot de uitzonderingen, zoo weinig zelfs, dat mijne moeder bij het
zien der blauwe plekken op onze armen, dikwijls weekhartig was
en mijn vader, die echter mijn moeder daarin niet volgde, toch
zooals mij later bleek, het vermoeden niet onderdrukken kon, dat
Maquin hem geen goed hart toedroeg en wij daarvan min of
meer de slachtoffers waren.
En wat het Fransch leeren bij „mesjeu" betrof, ik moet ronduit
verklaren, mij niet te kunnen herinneren, zelfs niet toen ik in
de hoogste klasse zat, eenig onderricht in die taal te hebben ge-
