10 noten. En toch was mij het Fransch hooren aldaar niet geheel onbekend. Het was namelijk door de dienstmeid als „Piete van mesjeu" bekend. Nog duidelijk hoor ik deze bij het uitgaan der namiddagschool de deur openen en met een stem, die het geheele lokaal deed weergalmen, uitroepen„monsieur, quatre heures vien- nent de sonner!" Bij het uitgaan der morgenschool zal ze waar schijnlijk van „midi" gesproken hebben. Dit evenwel is mij niet bijgebleven. Maar wel durf ik beweren, dat die woorden het eenige Fransch was, dat „mesjeu" aan „Ptete" zal hebben geleerd, die overigens niet anders sprak dan plat Aardeuburgsch. Als eigenaardigheid zij hier vermeld, dat in den winter ieder leerling zijn telhout of blok moest medebrengen voor het vuur in de school. Wij wedijverden veelal met anderen in het aan brengen der grootste blokken, zeker tot grooter genoegen van „mesjeu", dan van onze respectieve ouders. ïntusschen stelle men zich het lokaal niet voor als het tegen woordige der openbare school. Naar mijne schatting had het toenmalige nauwelijks een derde gedeelte in ruimte. Dit lokaal was in het huis, staande op den hoek van het Kerkstraatje, waarvan de herberg „de Engel" den anderen hoek uitmaakt. Of de voorkeur, waarvan ik sprak, soms daarin gelegen was, dat in de school van Maquin beter Hollandsch geleerd werd dan in die van Blonk er Dit is evenmin aan te nemen. Blokker toch, Aardenburger van geboorte, behoorde tot de 2e helft der vorige eeuw, had ook den omgang gehad met ontwikkelde mannen, als de predikanten Nieuwenhuijzen bij de Doopsgezinde gemeente, stichter der Maatschappij „Tot nnt. van 't Algemeen"; Mo ens, bij de Hervormde gemeente, vader der dichteres Petronella Moens; A. Uijttenhooven, vriend van Bellamy en later Drks- selhuis, vader van den geschiedvorscher Ab Utrecht Dresselhuis, de beide laatsten mede bij de Hervormde gemeente. Men mag das wel aannemen, dat Blonker, voor wat de Hollandsche taal betrof, boven Maquin te stellen was. Wellicht is de bedoelde reden te zoeken in de meerdere jaren of minder goede gezondheid van Blonker; want niet zeer lang na mijn schoolgaan bij Maquin is Blonker aan eene keelontsteking, dus nog niet zoo 't schijnt van ouderdom, overleden in dezelfde, later eenigszins verbouwde

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1919 | | pagina 54