23 tot in Italië vernomen werd l), maar laat ons niet vergeten, dat Brugge in Dante's tijd de eenige wereldstad benoorden de Alpen was en ook met Italië in een zeer druk verkeer stond 2). Wat ligt nu meer voor de hand, dan dat Italianen, die de Neder landen hadden bezocht, aan landgenooten hun ervaringen mede deelden, b.v. dat de Briezen een bijzonder groot slag menschen waren 3) en dat de laaglanders een voortdurenden strijd streden tegen hun grootsten vijand, het water, dat zij door dijkaanleg trachtten te keerenP Juist bij Brugge was reeds omstreeks 1180 een voor dien tijd buitengewoon omvangrijke dijk verrezen, die zeer licht aanleiding tot bespreking kon geven; het was de Honsdam, die Brugge en de opkomende stad Dainme tegen het zeewater moest beschermen 4). Deze dijk lag vijf kilometer ten Noorden van Brugge; de meeste schrijvers echter nemen aan, dat Dante spreekt over een gebied ten Zuiden van de stad. „Tra Guizzante e Bruggia", lezen sommige hand schriften der Commediaandere hebben „G uzzante" en het is moei lijk na te gaan in hoeverre nog andere varianten voorkomen, wijl een kritische uitgaaf van Dante's hoofdwerk helaas nog immer tot de pia vota behoort. Gladstone volgt de lezing Guizzante, „which is now interpreted, by ruling authority, to be Wissant. This name has passed out of recollection; but the place appears to have been fifteen kilometres, or nine miles, southwest of Calais, and to have been in ancient times the port, or a port, of depar ture for England" 5). Daargelaten, dat Wissant 6) nog op den 1) Orrae di Dante in Italia, 13. 2) II. Pirenne, Geschiedenis van België, I, 248. Dante maakt ook elders gewag vau Brugge, „che sol'se stessa null' altra assimiglia". Zie P. J. Blok, Geschiedenis van het Nederlandsche volk (2e druk), I, 606. Een overzicht vau de handelsbetrek kingen tusschen het land van Brugge en de gebieden in en aan de Middellaudsche zee in de 13e eeuw komt voor bij Warnkönig-Gheldolf, Histoire de la Flaudre, II, 512. 3). Inferno XXXI, 61—66. 4) A. Kluit, Iiistoria critica comitatus Hollandiae et Zelandiac, In, 124. A. Sanderus, Verheerlijkt Vlaanderen, I, 195. 5) The Ninetheenth Century, 1892, 1036. 6) Volgens sommigen het oude Portus Itius of Iccius, waar Caesar een vloot concentreerde voor de expeditie naar Brittanuia. E. Lavissf, Histoire de France, In, 91.

Tijdschriftenbank Zeeland

Archief | 1921 | | pagina 81